Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nieuwe dingen proberen. Muzikanten willen vaak niets liever. De stap om dit buiten de vertrouwde bandomgeving te doen blijkt vaak groot. Maar niet voor de artiesten die vanavond de kleine zaal van de Effenaar mogen vermaken. Openingsact Ian Clement [foto onder] kennen we vooral als frontman van het strakke, logge rockensemble Wallace Vanborn. Vanavond staat hij echter op zijn kwetsbaarst liedjes van zijn soloplaat Drawing Daggers te spelen. Moederziel alleen en enkel gewapend met akoestische gitaar verhaalt hij charmant over de liedjes, die hij vervolgens warm inkleedt.
Origineel is de samenwerking tussen Torre Florim en Roos Rebergen [foto top] ook te noemen. Ooit ontstond het idee om buiten de gebaande paden te denken toen Florim een door een verstandelijk beperkt persoon geschreven gedicht omturnde tot een liedje. Daar zag de Osse zorginstelling Dichterbij wel brood in. De zanger van De Staat nam de zangeres achter Roosbeef in de arm en het duo stopte meer van dergelijke bewerkingen in een doosje. De Speeldoos was geboren. Inmiddels is het tijd voor De Tweede Speeldoos, ditmaal tot stand gekomen met Theater Kleinkunst, een toneelgroep van verstandelijk gehandicapten.
Die ontroerende, karaktervolle en openhartige beschouwingen zijn stuk voor stuk bijzonder en komen in een livejasje helemaal tot leven. Puur en gemeend. Het directe 'Geen Mens Helpt Mij de Winter Door' kent een meesterlijke eerlijkheid, terwijl 'Discotheek' verhaalt over de droom van John als uitbater van een club. Waar Rebergen met haar bijna kinderlijk meisjesachtige, naïeve vocalen de lichtvoetige kant kleurt, daar matcht Florim er met zijn donkere stem perfect bij. Vertederend versus stoer. Het contrast kan bijna niet groter en juist dat is de kracht.
Met een volle bandbezetting achter zich, met nog drie andere leden van De Staat, zit het geluid helemaal snor. Stevig, dansbaar, maar passend bij en recht doend aan de levensbeschouwelijke boodschap van de liedjes. Want telkens is het toch de tekst die centraal staat. Die zeggen, met de kietelende kracht van de eenvoud, wel waar het op staat. Altijd net even omdenken, met een glimlach en een traan. Op een mooie, theatrale wijze worden deze eigenwijze regels telkens gebracht door het bijzondere duo op zang. Met weer zo'n boeiende speeldoos op zak.
http://www.kindamuzik.net/live/torre-en-roos/torre-florim-en-roos-rebergen-ian-clement/24063/
Meer Torre en Roos op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/torre-en-roos
Deel dit artikel: