Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Opgericht in 2000 en voortvloeiend uit de hardcore punkacts His Hero is Gone en Deathreat verwierf ook Tragedy in korte tijd een cultstatus in de undergroundscene. Op karakteristieke wijze combineert de band hardcore punkcrust met melodische intermezzo's. De ACU in de Voorstraat in Utrecht is vanavond dan ook een uitstekende plek voor een concert van deze act.
De jonge snuiters van Sand Creek Massacre uit Zwolle mixen snelle, melodieuze D-beat met hardcore en punk en doen dat op gedegen wijze. De gortdroge, schreeuwende stem van gitariste Kim komt net boven het bekkengeweld van drummer Erik uit. Met zijn niet al te vloeiende spel weet hij toch de juiste opgefoktheid mee te geven aan het stuwende gitaargeweld.
Na een discoklassieker is het tijd voor Tense Reaction van 'om de hoek'. De korte, explosieve old school jarentachtighardcore heeft nog het meeste weg van Poison Idea meets Napalm Death ten tijde van Scum. Rommelig, veel gekraak en gepiep en een beer van een zanger met een schelle zangstem - "we zijn hier voornamelijk voor ons plezier hoor" - die zijn humor in ieder geval droog weet te houden.
De no-nonsense aanpak van Tragedy [foto] is verraderlijk effectief; inpluggen en spelen is het motto. Vanaf opener 'The Point of No Return' is er inderdaad geen weg meer terug. Als een splinterbom vol energie knalt het nummer de zaal in. Alles en iedereen vernietigend dat op zijn weg komt. Track na track wordt in een moordend tempo op het publiek afgevuurd. Van het machtige 'Vengeance' tot het opgefokte 'Fury'. De niet-aflatende drive maakt zich meteen meester van het publiek en vooraan ontstaat een moshpit die tot ver in de zaal doorstormt. Agressief spuwt frontman Burdette zijn teksten in de microfoon en laait hij het publiek nog verder op. Niemand blijft gespaard. Als je om je heen kijkt, rent iedereen met een brede lach rond in de moshpit of staat grijnzend te headbangen achter in de zaal. Onder aan Burdette's microfoonstandaard vormt zich langzaam een plas zweet. In krap veertig minuten raast de horde door de set heen. Nadat de band is teruggemaand door het publiek, wordt als genadeklap 'Revengeance' en 'Day After' toegediend. Afgepeigerd maar tevreden kijkt iedereen om zich heen. De buurman naast je grijpt je met wijd opengesperde ogen vast bij je schouders, het zweet druipt van zijn voorhoofd en snakkend naar adem schreeuwt hij in je oor dat dit het beste concert is dat hij ooit heeft meegemaakt. Daar is verder niets aan toe te voegen dan de zelfvoldane lach nog verder uit te zetten en instemmend te knikken.
Foto door Wout Mager (cc)
http://www.kindamuzik.net/live/tragedy/tragedy-tense-reaction-sand-creek-massacre/20759/
Meer Tragedy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tragedy
Deel dit artikel: