Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Het lijken wel hippies,” grijnst iemand als de bandleden van Tunng het podium beklimmen. En inderdaad, we zien glimlachende mannen met baarden en lange haren, en een meisje met een wollen muts. Krijgen we dan zweverig gemekker over universele liefde van een clubje bomenknuffelaars te horen? Nee, de eerste tonen verwijzen de associatie met het hippiedom direct naar de groene biobak. Deze tonen komen namelijk uit een laptop.
Tunng maakt folktronica. Dat zit als volgt. Je neemt een fikse dosis folk (denk aan slapen op de Dam of gezellig samen zingen bij het kampvuur) en combineert dit met hip knisperende bliepjes uit een computer. Op plaat is dat de eerste keer nog even wennen, maar live is het meteen raak. Het relatief kleine Vera is de perfecte setting voor het opvallend warme en harmonieuze klankenpalet van de zes Britten.
De bandleden, waarvan drie met akoestische gitaar, hebben overduidelijk lol in hun optreden. De combinatie van dit spelplezier en de nog niet voor de helft gevulde zaal maken het optreden tot een bijzondere en vooral intieme ervaring. De gedachte dat Nick Drake zo had kunnen klinken, had hij nog geleefd, is zo gek nog niet. De muziek kent een zelfde dromerige, melancholische sfeer en de heren hebben goed geluisterd naar het gitaarspel van de te jong gestorven zanger. De combinatie met elektronische kraakjes en bliepjes lijkt weliswaar apart, maar klinkt volstrekt logisch. Alles wat Tunng doet is warm, intiem en organisch. Hoogtepunten zijn ‘A Tale of Black’ en het om te huilen zo mooie ‘Jenny Again.’
Steeds is knisperende elektronica het uitgangspunt en vormen gitaargetokkel en meestemmige zang het raamwerk waar de muziek aan hangt. Dat heb je op een gegeven moment wel door en de nummers gaan naar verloop van tijd ietwat op elkaar lijken. Maar een kniesoor die dat als minpunt ervaart. Wat Tunng doet is inventief en vooral erg mooi. Daar luister je graag anderhalf uur naar en liever nog iets langer. Het optreden is een warme en ontroerende ervaring. Je zou iets als universele liefde en het knuffelen van bomen bijna serieus gaan nemen.
Foto: Marc de Krosse, Vera Groningen.
http://www.kindamuzik.net/live/tunng/tunng/14381/
Meer Tunng op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tunng
Deel dit artikel: