Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met de lijst artiesten die donderdagavond optrad zou een zuinig programmeur makkelijk drie avonden kunnen vullen. Een programmeur van Paradiso propt dat liever in een avondje van vier uur. ‘Night of the Unexpected’ noemt hij dat dan. Dit jaar was alweer de derde editie die verrassend genoeg niet de volle vier uur wist te boeien.
De avond begon wel met een verrassing van het onaangename soort. Pan Sonic was afgelast. ‘Zwaarwegende privé-redenen’ dwongen de twee Finse grootmeesters van het klinisch minimalisme thuis te blijven. Gelukkig bleef er genoeg spannends over.
Wie bijvoorbeeld iets over negenen de kleine zaal binnenliep zou toch denken dat Supersilent [foto boven] al een tijdje aan het jammen was. Dat was niet zo, de vier Noren gingen gewoon explosief van start. Al snel bedaarden ze zodat Arve Henriksen kon zingen. Hij stootte betekenisloze klanken uit, net als hij dat op z`n soloalbums doet. Vervolgens begon hij weer te spelen op zijn trompet. Pure en krachtige uithalen die door de rest van de groep moeiteloos werden geabsorbeerd in lange improvisaties. Hun extatische jazzpsychedelica was deze avond druk, energiek en veerkrachtig. Jarle Vespestad (Tord Gustavsen Trio) liet de drumstokjes geen moment los en verzorgde de meest complexe ritmes. Helge Sten (Deathprod) toverde duistere klanken uit zijn apparatuur en Stale Storløkken bespeelde de toetsen. Het veelgeprezen samenwerkingsverband van Rune Grammofon bevestigde zijn sterke live-reputatie.
Wie iets later in de grote zaal stond zag Diff:use optreden, het project van de broertjes Funcken (Funckarma, Quench). Deze avond speelden Radboud Mens en Cor Bolten mee. Een magere twintig minuten waren genoeg om een intense set neer te zetten die zich geraffineerd opbouwde en zich ontpopte tot gedetailleerde ambient in de lijn van Richard Devine.
Minder spannend was Four Tet, het eenmansensemble van Kieran Hebden. Zijn met jazz en flarden melodie overgoten elektronica kwam vanavond totaal niet tot z`n recht. Hij had namelijk besloten om de originelen ter plekke radicaal te bewerken met een effectenboxje en twee laptops. Dat resulteerde in nerveuze idm die weinig van zijn lichtvoetige en ontspannen ‘folktronica’ en ‘krautronica’ overliet. Zijn improvisaties deden rommelig aan en waren absoluut niet functioneel voor de opbouw.
Daarnaast waren de spaarzame melodieën veel te mager. Op plaat, met de originele nummers, stoort het niet dat Kieran geen talent heeft om mooie melodieën te maken. Dat compenseert hij makkelijk met smeuïge effecten. Maar tijdens deze stroeve set werd dat gebrek juist geaccentueerd.
De opzet van het festival is duidelijk. Ze willen de bezoeker overdonderen met nieuwe muziek. Van 4.1 surround saxofoon tot tapdansglitch, van kamerkoor tot singer-songwriter. Door optredens die soms niet langer dan vijf minuten duren kan de bezoeker overal wat van meepikken. Dat gaat echter ten koste van de kwaliteit. Zulke muziek heeft namelijk rust, aandacht en tijd nodig. En dat kregen we deze avond niet. Een goed programmeur had deze optredens over drie avonden gespreid.
http://www.kindamuzik.net/live/various-artists/night-of-the-unexpected/10501/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists
Deel dit artikel: