Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Er zijn culthypes en er zijn commerciële hypes. Tot de eerste categorie mag je Wanda Jackson rekenen. Bij een ouder publiek kon ze nog altijd teren op haar rockabillyhits uit de jaren vijftig en zestig, maar toen ze vorig jaar een felle coverplaat (The Party Ain't Over) maakte met Jack White achter de knoppen, kreeg ze een nieuwe generatie fans. Tot de tweede categorie hypes behoort tattooed man Ben Saunders met zijn megasucces dat begon bij tv-show The Voice of Holland. Hoewel dat succes niet over de landsgrenzen reikt en Miss Jackson in heel Europa komt, is het in eigen land genoeg om rijen voor de grote zaal van het Patronaat te veroorzaken, zodat voor de Queen of Rock de kleine zaal overblijft.
Jarenlange ervaring doet er in de muziekwereld weinig toe, moet je concluderen. Maar Wanda wordt er niet zuur van, zij staat nog altijd haar vrolijke vrouwtje, zo blijkt vanavond. De zangeres mag dan dik in de zeventig zijn, ze is nog steeds van de late uurtjes. Het publiek is een wonderlijke mix van Haarlemse hipsters, rockabillymeisjes en ouderen in omhoog getrokken spijkerbroeken en te korte truitjes, die doen terugverlangen naar de kneuterigheid van de jaren vijftig. Miss Jackson bevrijdde in dat tijdperk met vrienden Elvis en Johnny Cash een hele generatie en de diva trekt nog steeds van leer. Vanavond wordt ze versterkt door de al even aanstekelijke Belgische rootsrockers The Seatsniffers. Niks kneuterigheid, rocken zullen we.
Natuurlijk wordt de stevige set van stokoude rock-'n-rollsongs - waaronder het even opzwepende als slepende 'I Gotta Know', Wanda's eerste song uit 1956 - geregeld onderbroken door een stukje 'oma vertelt...'. De verhalen over haar tienertijd met Elvis dwingen echter meer respect af dan dat ze vervelen. En haar grappen vol zelfspot zijn nog beter. Zo vertelt Jackson dat Jack White de Amy Winehousehit 'You Know I'm no Good' age-appropriate voor haar gemaakt heeft.
Zwakke momenten zijn de covers van overbekende Elvishits en Wanda's christelijke en te jolige intermezzo met 'I Saw the Light', dat doet verlangen naar een goede gospeluitvoering. Hoogtepunten domineren de gevarieerde show echter: jodelcountry ('I Betcha My Heart I Love You'), een cover van Eddie Cochrans 'Nervous Breakdown', waarin The Seatsniffers gas kunnen geven, en natuurlijk de onweerstaanbare fuifsong 'Let's Have a Party': muzikaal simpel, tekstueel knotsgek. Het is hét lijflied van de Queen of Rock: ze kan nog eeuwen mee en elke avond is het weer feest.
Foto Anna van der Kruis
http://www.kindamuzik.net/live/wanda-jackson/wanda-jackson-8749/22201/
Meer Wanda Jackson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wanda-jackson
Deel dit artikel: