Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als je je tong tegen een lantaarnpaal zou houden, heb je een groot probleem op woensdagavond 16 januari, want het vriest zo hard dat bij DWDD het tafelonderwerp Elfstedentocht alweer is gevallen. Binnen, in poptempel Vera, is daar op deze koude avond echter opmerkelijk weinig van te merken. Reden? Een concert van reggaehippies Will and the People.
Wie ze nog niet kent heeft in de auto waarschijnlijk altijd de radio uitstaan en doet in de supermarkt oordopjes in. De groep uit Engeland had het afgelopen jaar namelijk twee grote reggae- en skahits in ons land: 'Lion in the Morning Sun' en 'Salamander'. De band is naar Nederland gekomen voor maar liefst zes concerten. Opmerkelijk veel voor een Britse groep, maar het heeft er waarschijnlijk mee te maken dat Will en zijn mensen aan het Ben Howardsyndroom lijden: voornamelijk bekend zijn in Nederland.
Maar bekend zijn ze hier dan ook écht. Het concert in Vera was binnen twee weken al uitverkocht en het is enorm druk binnen. Opvallend detail: waar het in Vera gewoonlijk naar bier ruikt, hangt er nu een iets te zoete parfumgeur. Vera smells like teen spirit, want de gemiddelde leeftijd is vanavond zestien jaar. Moeders met kinderen en zelfs peuters zijn aanwezig in de zaal. Als recensent is het op zo'n moment tijd om argwanend te worden, want als meisjes die heftig discussiëren over de nieuwe single van Passenger het leuk vinden, zal het wel niet de cultuurprijs winnen.
Maar die cultuurprijs, daar gaat het vanavond niet over. Deze avond staat in het teken van love, peace and happiness. Vanaf het moment dat Will and the People het podium op komen is het één groot feest. Will heft zijn glas drank en roept: "Cheers, fucking cheers." Vervolgens morst hij over het publiek en voegt er snel aan toe: "Oh, I'm sorry." Het feest kan beginnen. De band speelt veel nummers van zijn debuutplaat, maar ook werk van het nieuwe album, Friends. Natuurlijk krijgen ze het volledige publiek mee met hun liedjes over leeuwen en salamanders, maar de grootste hoogtepunten zijn de uptempo-songs, zoals 'Propellerheads' en de nieuwe single 'Holiday'.
De band klinkt live overigens veel minder gelikt dan op zijn debuutalbum. De reggae- en skanummers klinken op het album soms wat gemaakt en wannabe-Bob Marley, maar er live bij zijn is geloven: dit zijn hippies met het hart op de juiste plek. Het maakt niet uit dat Will er wel honderd keer naast zit met zijn gitaarspel of dat de bandleden knetterstoned uit hun ogen kijken. Waar het om gaat is de liefde: bandleden die elkaar vanuit het niets een knuffel geven. Of Will die minutenlang zonder microfoon met een meisje op de voorste rij praat tijdens het concert, omdat hij iets wil doorgeven aan het publiek. Als hij plotseling naar de microfoon loopt krijgen we te horen wat de boodschap is: "Ik hou van jullie!" En wij houden van Will.
Foto's door Simone van der Heijden.
http://www.kindamuzik.net/live/will-and-the-people/will-and-the-people/23590/
Meer Will and the People op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/will-and-the-people
Deel dit artikel: