Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een dikke kalende Duitser op toetsen, een Jezus-figuur op de drums, een lekker ding met baardje op bas en een heupwiegend Mädchen als zangeres, dit zijn de popsterren van Duitsland verenigd in "Wir sind Helden". Door de Nederlandse pers ook wel omschreven als de kinderen van Nina en Nena. Kans voor de Nederlanders om de nieuwe popsensatie van onze Oosterburen te leren kennen, werd zondagavond in de Melkweg lastig. De zaal was uitverkocht dankzij de Duitsers.
Het publiek had geen aanmoediging nodig om uit ‘t dak te gaan op de charmante electroclash. Vanaf de eerste slag van drummer Pola Roy van het openingsnummer "Guten Tag" sprong het publiek op en neer en werd confetti richting het podium gestrooid. Het feest kon, wel 45 minuten te laat beginnen. In deze Völkervereinigung, zoals bassist Mark Tavassol het noemde swingden beide naties mee. Een feestband is het kwartet met vrolijke deuntjes en scherpe, maatschappijkritische woordgrapjes. De glasheldere stem van Judith Holofernes was voor de Nederlanders onverstaanbaar, voor de Duitsers nodigde het uit tot meebrullen.
In Duitsland zijn de vier vrolijke muzikanten echte helden. Hun twee albums Die Reklamation en Von hier an Blind behoren tot de best verkochte van 2003 en 2004. Ze waren in bijna elke televisieshow op de Duitse televisie te zien. Ze spelen gevulde voetbalstadions plat. De kleine zaal in de Melkweg leek voor Wir sind Helden een verademing. Lang leve de lol was uit hun liedjes te horen met teksten als:
"Zu glauben, um den Rest der freien Welt zu befreien,
Müsste man nackig nach der Reitpeitsche schreien".
Al bleven ze verbaasd na elk liedje constateren dat de enkele kaaskop in de Oude Zaal er eigenlijk absoluut niets van verstond.
De fuif barstte helemaal los op nummers als "Zuhälter" en "Gekommen um zu bleiben", waarbij de snerende gitaarsolo’s van de dikke kalende Duitser (Jean-Michel Tourette) uitermate strak gespeeld waren. Duitse uitwisselingsstudenten en expats sprongen van het podium in het publiek en de glimlach van de vier werd nog breder. Toen ook Holofernes met uitgestrekte armen over het publiek zweefde, sprong het publiek nog harder op en neer op de Neue-Deutsche-Welle-revival-deuntjes. Halve liters bier werden aan de lippen gezet. Een gevoel van thuiskomen voor de Duitsers in Amsterdam.
"Zugabe! Zugabe!" En tot twee keer kwamen de bandleden terug om de rustigere nummers te spelen als "Du erkennst mich nicht wieder" en "Bist du nicht Müde". Na ruim anderhalf uur, volledig bezweet hielden de vier lachebekjes ermee op. Niemand leek moe, maar het feest was afgelopen.
http://www.kindamuzik.net/live/wir-sind-helden/wir-sind-helden/11053/
Meer Wir sind Helden op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wir-sind-helden
Deel dit artikel: