Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op een zonnige middag in september wordt de undergroundmuziek even aan het daglicht blootgesteld. Nietsvermoedend winkelpubliek en terrasjesvolk zien hoe twee schreeuwende punkers speelgoed kapotslaan in de drukste winkelstraat van Tilburg. Een verontruste oude vrouw wil meteen 112 bellen. Iemand anders stelt haar gerust: "Mevrouw, dit is kunst en wat u nu ziet maakt onderdeel uit van ZXZW!"
Het Brabantse festival begint al aardig te lijken op SXSW, de veel grotere broer uit Amerika. Werkelijk overal zie je muzikanten met gitaarkoffers en versterkertjes sjokken en ook uit de trein stappen zowel stoere, van top tot teen getatoeëerde rockers als singer-songwriters in houthakkershemd. Zelfs het stralende zomerweer in dit eerste herfstweekeinde doet aan het hete Texas denken.
Ook dit jaar kent het festival weer een gedurfde en gevarieerde programmering. Sommige bands houden er echter andere, veel conservatievere ideeën op na. Zo is de gitzwarte metal van het Belgische Blutch sinds de oertijd onveranderd gebleven. In de vleermuizengrot van 013 trekt dit grimmige gezelschap nauwelijks bekijks.
Vooral op zondag zorgt uitgerekend het lekkere weer voor een magere opkomst in het donkere zalencomplex van 013. Het prima podiumdebuut van Atlantis, de zoveelste band in de voetsporen van Isis, profiteert nog van het eigen netwerk in Tilburg. Maar de nietsontziende, pessimistische bak herrie van de Amerikaanse relschoppers Todd gaat aan de meeste festivalgangers voorbij. Net als het fragmentarische optreden van Charlie Adler, dat opvalt door talloze boer- en scheetsamples.
Stampvol is het wel bij de laatste band in de Kleine Zaal, The Locust. Althans, bij de aanvang van hun show. Bezoekers die zijn afgekomen op de geruchtenstroom rond het gemaskeerde gezelschap, weten niet hoe snel ze naar hun oordoppen moeten grijpen en haken na enkele geluidsuitbarstingen al af. Of het nu gaat om tempo, presentatie of volume, bij The Locust is alles ronduit overdonderend.
Eerder die dag is het zonnige weer het festival wel te vriend op het openluchtpodium midden in de stad. De piratenhiphop van Curse ov Dialect [foto links] en de oude snoeper Blowfly mogen een stralende dag verwelkomen. Stralend is ook de gekkenbende uit Israël, Monotonix die op zondag zes verrassingsoptredens geeft. Dan weer op het plein, dan weer voor de garderobe van 013. Maar allemaal even energiek.
Kroegjes met toepasselijke namen als Weemoed en Buitenbeentje bieden bijvoorbeeld onderdak aan Engelsman Paul Marshall, die met zijn introverte liedjes zelfs de meest luidruchtige dronkaard muisstil krijgt. Laat op de zaterdagavond lukt het Praise the Twilight Sparrow, het countryproject van Pascal Hallibert (Templo Diez, White Sands), helaas niet om boven het rumoer uit te stijgen.
Veel indruk maakt het harmonieuze duo Fuck the Writer. Niet zo stil en lief als het Utrechtse Paper Tiger, maar bijwijlen wel venijnig als de Belgische eenmansfolkgroep Kiss the Anus of a Black Cat [foto onder], zorgt dit Rotterdamse tweetal voor de juiste balans. AC Berkheimer komt toevallig ook uit Rotterdam en probeert aanstekelijke popmuziek te maken in de stijl van Interpol. De buitengewone statische performance en het slechte geluid in de zaal zorgen ervoor dat de groep geen blijvende indruk maakt.
Meer experimenteel, avant-gardistisch en wereldvreemd gaat het er bijvoorbeeld aan toe bij ?Alos. Deze merkwaardige dame maakt ter plekke warme gerechten klaar op voorgeprogrammeerde beats en laat het publiek proeven van haar creaties. Een zangeres als Niobe houdt het gelukkig bij muziek. In een sfeerloos zaaltje zingt ze op kabbelende elektronica en met een licht Duits accent.
Twee hoogtepunten van zaterdag volgen pas laat op de vrijdagavond in 013. Het achtkoppige collectief Crippled Black Phoenix is een kruising tussen een stevige Lambchop en een willekeurige progressieve rockgroep uit de jaren '70. De Britten spelen erg gedreven en geconcentreerd. Jammer alleen dat de zanger nauwelijks te verstaan is. De instrumentale postrockers These Monsters hebben daar vanzelfsprekend minder last van. Door de toevoeging van een enkele saxofonist neigen de stuwende klanken van het vijftal naar de freejazz van iemand als John Coltrane.
Tussen alle tergende drones, zenuwslopende noise en blastbeats in, is elementaire rockmuziek een meer dan welkome afwisselling. Zaterdagavond gooit The Despised hoge ogen in The Little Devil. De Fear-cover 'Living in the City' vult het zaaltje in een handomdraai, waarna de band uit Atlanta een stevige pot klassieke punk neerzet.
Een reïncarnatie van The Hydromatics biedt hapklare brokken halverwege de zondag. Het ouderwets vertrouwde rock-'n-roll-geluid is verpakt in doeltreffende songs. Nog wel in een etablissement als Villa Fiësta, waar veel ZXZW bezoekers normaal gesproken het deurbeleid niet doorstaan. Als Hacride uit Frankrijk aantreedt, krabt het vaste personeel zich nog maar eens stevig achter de oren. Helaas komt de aan Textures, Gojira en Meshuggah refererende metal niet tot zijn recht in de matige akoestiek van het feestcafé.
De zaal Extase bereikt zijn hoogtepunt tijdens het Knut. Waarom het Zwitserse postmetal-gezelschap niet vaker speelt, is een raadsel te noemen. Een zorgvuldig opgebouwd, dynamisch optreden krijgt een aanvankelijk statisch publiek langzaam op de hand. De kenmerkende kretologie van zanger Didier ("Yeeehaaa!") is dientengevolge niet van de lucht, net als de run op merchandise bij het uitsterven van de laatste tonen.
De verbreding en schaalvergroting van ZXZW heeft goed uitgepakt. In vergelijking met vorige edities verschijnt het publiek in grotere getale en uit meerdere hoeken van het subculturele spectrum. De honger naar nieuwe muziek is net zo groot als het onderling respect. Als er al sprake is van een cultuurshock, manifesteert die zich onder het nietsvermoedende winkelpubliek, dat met vraagtekens in de ogen sommige uitspattingen van independent culture gadeslaat.
http://www.kindamuzik.net/live/zxzw/zxzw/16012/
Meer ZXZW op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/zxzw
Deel dit artikel: