Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het zwoele gekreun van Karperyds electroambient zucht likkend in je oor, als flikflooien in de bossages: "Ik wil je." Aangenaam, Andreas Karperyd is de naam; in Zweden en her en der daarbuiten bekend van Omala en He Said Omala (met Graham Lewis van Wire). Intens bezig met het ontlokken van primal fear ging hij lichtelijk horrorachtig tekeer. Zo niet langer.
Woodwork is zijn eerste soloplaat en is imposant uitgegeven op lp in een prachtige doos waarin ook drie kunstdrukken te vinden zijn. Charmant, net als de Boards of Canadaglitches en zachtjes richting dissonantie schuivende plooien waaruit Karperyd zijn ambient opbouwt.
Het hoogpolige shag carpet van de eerste tien minuten blijkt een grote tease te zijn; een lokkertje om je op je gemak te stellen en precies op de plek waar je getroffen kunt worden te raken. Door de gloed van de afgeronde feedbackgitaardrone en door de knisperende tikjes en ploffend omfloerste beats bijvoorbeeld. Je voelt dat je je overgeeft.
Gek genoeg ligt in die willoze vervoering een zwaar statement besloten dat misschien wat hineininterpretiert erop neer lijkt te komen dat Karperyd je aanzet eens te reflecteren op de technologie die je omringt in een urbane omgeving en de invloed die die heeft op je leven. En het gebrek aan controle dat jij daarover hebt. Of, sterker nog: de lemmingachtige kuddeslaafsheid waaraan je meedoet, zonder je ook maar een seconde de tijd te gunnen voor zo'n overpeinzing. Alsof er geen plek in je leven is voor een 'zonder'. Die ruimte maakt Karperyd.
Tussen tv-sneeuw, radioruis, inbelmodembliepjes en futuristisch razende binaire schakelingen ademt Woodwork zeer organische contemplatieve rust en openheid. Paradoxaal, want samplers en synthesizers maken op deze lp de dienst uit. Kil, afstandelijk, zakelijk, dystopisch, kaal, bar en boos zijn zelfs trefwoorden die sporadisch langsflitsen in gedachten, maar het diametrale tegendeel daarvan hoor je. Net als een gevoel van opjagende, waanzinnige metropooldrukte dat je adrenaline doet pompen, terwijl Woodwork zwelgt in moderatie van de onthaastingssoort. De vraag is: "Wil jij ook?"
http://www.kindamuzik.net/recensie/a-karperyd/woodwork-7776/25969/
Meer A. Karperyd op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-karperyd
Deel dit artikel: