Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
A Place To Bury Strangers geldt met stip als één van de hypes van 2008. De band doet het opgelegde predicaat The loudest band in New York City dan ook alle eer aan. De loeiharde liveconcerten maken immers furore door het hemeltergende geluidsniveau en de strakke podiumhouding van het gezelschap. Bijgestaan door flitsende blacklights zorgt het drietal voor een passend decor voor zijn noisy shoegaze-uitbarstingen.
Het titelloze debuut verschijnt in de loop van 2008 jaar op het hippe Important Records doch deze heruitgave telt vijf nieuwe nummers die ook alle weer de geest van The Jesus and Mary Chain en My Bloody Valentine uitademen. Het feit dat de eerdere versie in feite een samenraapsel van een aantal demo's is, doet vermoeden dat men de verzameling gewoon wat heeft uitgebreid. Ook op het nieuwe materiaal wordt het toch wel unieke geluid van A Place To Bury Strangers verder uit de doeken gedaan, met als vreemde eend in de bijt het ingetogen 'Sunbeam' als afsluiter.
De kennis die frontman Oliver Ackermann met zijn bedrijfje Death by Audio - dat gitaarpedalen op maat maakt - opdoet, legt hen niet bepaald windeieren. De strakke percussie, de overstuurde gitaren en vooral de catchyness maken van A Place To Bury Strangers een band die de jaren tachtig weer even dichterbij brengt. Het is evenwel vooral de gimmick die interessant is, want afgezien van enkele uitschieters zoals bijvoorbeeld het onvolprezen 'My Weakness' zit de kracht in het geluid en iets minder in de muzikale uitwerking. Het blijft dan ook uitkijken naar hoe A Place To Bury Strangers de fans op de echte nieuwe plaat zal blijven boeien.
http://www.kindamuzik.net/recensie/a-place-to-bury-strangers/a-place-to-bury-strangers-5434/17977/
Meer A Place to Bury Strangers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-place-to-bury-strangers
Deel dit artikel: