Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Adam Beyer is al jaren één van de kopstukken van de Scandinavische technogolf. Hij grossierde vroeger in knoertharde loops die wij meestal met weinig spijt aan ons lieten voorbijgaan. Maar Adam is met de nieuwe winden meegewaaid: hij heeft, net als alle anderen, het ultraminimalisme van de late jaren negentig achter zich gelaten en ook het tempo van zijn techno naar beneden gehaald. Niet dat dat allemaal zo veel verschil maakt, want hij slaagt er gedurende twintig nummers niet in om te beklijven. Een mix-cd moet immers als geheel overtuigen; op basis van een aantal goede technonummers geven wij hier nog geen voldoende. De mix op zich is wel in orde, maar dat is elke mix tegenwoordig wel. Misschien ook gewoon spijtig voor Beyer dat wij deze week kennismaakten met de mokerslag van Dave Clarke’s World Service 2, want daartegen valt hij wel heel erg grijsjes uit. In plaats van, zoals het in deze eclectische tijden betaamt, een paar nummers uit andere stijlen (vet geluid, electro) in de mix te verwerken houdt hij het, op enkele piekmomenten na, 73 minuten lang op het beatmixen van vierkwartsmaattechno zonder veel reliëf dat we van vroeger van hem gewoon waren. En dan krijgt men een mix zoals we er al zoveel hebben gehoord. Daar gaat zelfs die afsluitende Mathew Jonson-mix niks meer aan veranderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/adam-beyer/fabric-22/9854/
Meer Adam Beyer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/adam-beyer
Deel dit artikel: