Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het leek er even op dat A.J. Croce tot op hoge leeftijd lekker swingende cd’s zou kunnen uitbrengen met jazzy pop in de stijl van Ray Charles. Maar A.J. was daar blijkbaar niet echt tevreden mee. Op zijn vorige album Transit deden al wat invloeden van bands als The Beatles, The Beach Boys en Squeeze hun intrede in het geluid en op Adrian James Croce gaat A.J. nog een stapje verder. Hij schudt de artiestennaam A.J. Croce af en zoekt de popmuziek uit de tijd van zijn vader Jim Croce op. Hij gaat net niet zo ver om de piano aan de wilgen te hangen. Naast de zo herkenbare stem van A.J. is de piano het belangrijkste instrument op de plaat.
A.J. legt de invloeden van McCartney, Costello en Squeeze er dik bovenop, overigens zonder zijn eigen geluid te verliezen. In het spetterende ‘Don’t Let Me Down’ klinkt hij zelfs als Costello in zijn hoogtijdagen. In ‘Baby Tonight’ en ‘Upside Down’ klinken de gouden tijden van Wings door. En in ‘Cold’ en ‘Almost Angeline’ mag Greg Leisz met zijn mandoline nog wat rootsaccentjes aanbrengen.
Op Adrian James Croce is een veelzijdig artiest te horen die het vak tot in de puntjes beheerst. Knap hoe hij zich ook in zo’n nieuwe stijl thuis voelt.
A.J. Croce toert binnenkort door Nederland. Op 19 juni is hij te zien in het Paard in Den Haag; op 20 juni in Paradiso te Amsterdam; op 22 juni in 013 in Groningen; op 23 juni in Rotown te Rotterdam en op 26 juni in de Oosterpoort in Groningen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/adrian-james-croce/adrian-james-croce/9731/
Meer Adrian James Croce op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/adrian-james-croce
Deel dit artikel: