Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat je in de ruige straten van Brooklyn leeft en woont betekent nog niet dat je streetwise bent en de rofste hiphop maakt. Muziek komt uit het hart en dat blijkt eens te meer op Akron/Family, het fascinerende debuut van een gelijknamige band bestaande uit vier vroege twintigers met enorme, enorme baarden. Het is te vroeg om al te stellen dat oud-Swan Michael Gira een neusje voor uniek talent heeft. Maar na Devendra Banhart vorig jaar gelanceerd te hebben en nu met de ontdekking van Akron/Family begint het er wel ergens in de verte op te lijken. Zou het zo zijn dat Michael ‘the crooner from hell’ Gira zijn ongebalsemde Swans-verleden wil compenseren met akoestische spielerei en zalvende stemmen die zingen over lieflijke dingen? God zegene zijn ziel want als dat leidt tot albums als deze dan rep ik daar met geen kwaad woord over.
Akron/Family, geen familie trouwens, zet je keer op keer op een verkeerd been. Het begint allemaal met pais en vree. ‘Before and Again’ start met een lieflijk akoestisch gitaarmelodietje en nog lieflijker geneurie dat niet veel later letterlijk een tandje hoger schakelt naar Yorkiaanse falsetto vocalen voordat het einde inzet met een folky rumba-ritme, zo knullig dat een Braziliaan spontaan een lachstuip zou krijgen. Maar het moet zo zijn, Akron/Family zit vol knulligheden en ontwapenende momenten maar al die mankementjes bij elkaar maken het juist een hele innemende plaat waar elke abrupte wending zijn charme heeft.
Handgeklap en euforische samenzang kleuren ‘Shoes’, warempel een rechttoe rechtaan folkpoppareltje. ‘Lumen’ transformeert van een intiem en breekbaar klein liedje in een episch en geladen kunststukje dat doet denken aan de orkestrale folkpop van Cyann & Ben. Zanger Ryan Vanderhoof laat zich geregeld helemaal gaan om elke snak adem ten volste te gebruiken. Maar ook op de momenten dat hij het wat rustiger aan doet is het heerlijk wegdromen. Verstilde momenten zijn er zat maar meer dan eens leidt een kalm moment tot een harmonieuze kakafonie van folkgitaartjes, subtiele elektronica of minder subtiele elektronica en uitbundige samenzang. De countrypop voor bij het kampvuur van ‘Italy’ (“I am waiting / under the sun / I am waiting / for my time to come”) klinkt zo relaxed dat je haast vergeet dat het leven met een enorme snelheid voorbij raast. Akron/Family, onthoud die naam, schrijf hem op, tatoeëer hem op je bovenbeen maar vooral: koop die cd want hij is elke zuurverdiende cent meer dan waard.
http://www.kindamuzik.net/recensie/akron-family/akron-family/9013/
Meer Akron/Family op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/akron-family
Deel dit artikel: