Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lang niet alle geslaagde artiesten hebben een moeilijke jeugd achter de rug en gaan getraumatiseerd door het leven. Neem nou Alela Diane Menig uit Neveda City, die maar al te graag dagdroomt over de dagen dat ze als hippiekind op blote voetjes en met vlechtjes in het haar door de heuvels rent. Vanuit haar eenvoudige blokhut aan de Amerikaanse westkust kijkt ze terug op die heel gelukkige tijd met mams en paps. Wie naar de cd To Be Still van Alela Diane luistert, bladert als het ware door de vergeelde pagina's van een oud familiefotoboek. Tranen om het geluk van een vreemde.
Een nummer als 'Age Old Blue', waarin ze zingt dat ze op de rand van een klif staat en in de kleur van het zeewater de ogen van haar moeder herkent, is van een pure poëtische en universele schoonheid. Ze heeft duidelijk een sterke band met de natuur. Het uitgestrekte Amerikaanse landschap is een uitermate geschikt decor voor de dromerige folksongs. Ze zingt over kabbelende beekjes, bergen, oceanen, dorre grasvlakten en bomen. Als je tussen de indianenreservaten en nationale parken opgroeit, zing je nu eenmaal niet over stoplichten en snelwegen.
Dit langverwachte vervolg op het kippenveldebuut The Pirate's Gospel uit 2006 is minstens even overtuigend en indrukwekkend. De muziek is zelfs nog een tikkeltje spiritueler en mysterieuzer. Daar komt nog eens bij dat Alela Diane volledige controle heeft over haar intens melancholische zangstem. Ze weet die fascinerende stem zodanig in allerlei haast onwerkelijke richtingen te buigen dat je wel door je knieën moet gaan. Dit uitzonderlijk mooie album verdient alle sterren van de hemel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/alela-diane/to-be-still/18152/
Meer Alela Diane op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alela-diane
Deel dit artikel: