Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Alex Hacke is u natuurlijk bekend als vast lid van Einstürzende Neubauten. Dit is, hoewel hij al vaak buiten de groep werk afleverde (als groepslid van Crime And The City Solution en als producer voor Miranda Sex Garden onder andere), zijn eerste soloplaat. Daarvoor reisde hij eerst twee jaar rond in Noord-Amerika en Europa, alwaar hij geluiden en fragmenten oppikte die hij dan daarna in Berlijn tot een coherent album probeerde samen te smeden.
Dat ik hier ‘proberen’ schrijf, duidt er al op dat aan die opgave alvast niet volledig voldaan is. Want Sanctuary laat zich iets teveel beluisteren als een mozaïek in plaats van als een stevig gefundeerd geheel. Slecht is de muziek allerminst te noemen maar het is vooral het gebrek aan echte songs dat Sanctuary parten speelt. Het volstaat immers niet om met namen als Jim Thirwell, Swans, Unsane, The Jesus Lizard, Casper Brötzmann, The Leather Nun en Liaisons Dangereuses te staan zwaaien om ook een geünifieerde indruk na te laten.
Soms is de sfeer morbide, dan weer poëtisch, maar meestal gewoon topzwaar. Muzikaal gaat het van vuil klinkende hiphop en bombastische industrial, via orchestrale slepende metal en sputterende freejazz tot ethnische accenten en musique concrète die steeds iets te imposant klinkt om als rustpunt te kunnen doorgaan. Ook de gastzangers slagen er niet in om dit muzikale lappendeken enige eenheid te verlenen. Wat ik vooral mis op Sanctuary is een beeld van wie Alexander Hacke nu juist is en waar hij voor staat. Volgende keer graag wat minder hooi op één vork, dank u.
http://www.kindamuzik.net/recensie/alexander-hacke/sanctuary/10385/
Meer Alexander Hacke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alexander-hacke
Deel dit artikel: