Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Deze titelloze plaat is eigenlijk al uit 2002 maar pas nu in Europa op de markt gegooid. Waarschijnlijk omdat emo/metalcore ook nu hier hip is. Het voordeel hiervan is dat toffe bands als Thursday of Coheed And Cambria hier volop verkrijgbaar zijn en ook gaan touren. Nadeel is weer dat zwakkere broeders ook de kans krijgen om de Atlantische Oceaan over te steken.
En dat is Alexisonfire vooralsnog met dit album wel. Opener '44. Caliber Love Letter' klinkt in het begin nog veelbelovend. Het klinkt rauwer dan stijlgenoten, en dit is een pluspunt, maar daarna valt de band uiteindelijk toch door de mand. De stukjes klinken allemaal te gezocht, de overgangen lopen niet soepel en het klinkt allemaal zo strak als Ma Flodder. En voordat ik het vergeet: een echt liedje schrijven is er ook nog niet bij. Het is me dan ook een raadsel waarom deze heren al zoveel verkocht hebben in de States.
Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee dat ook niet, ik hoor duidelijk leuke ideeën en van een debuutplaat mogen we eigenlijk nog niet al te veel verwachten. Daarom ben ik benieuwd hoever de band nu, twee jaar later, staat. Het zou me namelijk niets verbazen als ze nu wel strak kunnen spelen en een degelijke, spannende emosong in elkaar kunnen zetten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/alexisonfire/alexisonfire/6888/
Meer Alexisonfire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alexisonfire
Deel dit artikel: