Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De leden van het uit het zuiden van Amerika afkomstige All Night lijken op hun debuut CD slechts een doel na te streven: de luisteraar terugwerpen naar de seventies. De vergelijking met stonerrock is daarom snel gemaakt. Al valt All Night beter in te delen in het southern rock genre. Het debuut klinkt immers net zo losjes als het vroege werk van de Allman Brothers en roept tevens vergelijkingen op met het Morrison Hotel album van The Doors uit 1970 en het debuut van hardrockers Budgie uit 1971.
Budgie's eersteling lijkt verdomd wel de blauwdruk voor deze schijf. In ‘So Long’ wordt zelfs letterlijk gerefereerd aan Budgie's ‘Guts’, één van de meest succesvolle nummers van de Engelse cult band rond Burke Shelley. De zanger/gitarist van All Night, Art Jackson, heeft een lekker door gezopen, lijzige stem en zijn gitaarwerk (en dat van zijn zes-snarige vriend Sander Trippe) lijkt qua geluid verdraaid veel op dat van Robby Krieger van The Doors. Helaas klinkt de rauwe retrorock van All Night niet zo spannend en bevlogen als die van de grondleggers en van andere hedendaagse retrorockers.
Niet alleen is een gedeelte van de songs op All Night niet sterk genoeg, ook de productie weet de simplistische southern rock niet volledig tot leven te brengen waardoor alles een beetje magertjes klinkt. Jammer, want deze muziek vraagt immers om dat vuige over the top gevoel dat de grondleggers van het genre uit diezelfde zuidelijke staten van Amerika zo openlijk etaleren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/all-night/all-night/2663/
Meer All Night op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/all-night
Deel dit artikel: