Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een balletje kan raar rollen, zo ook in het geval van Amorphis. Deze Finse band brak aan het eind van de jaren negentig door met het inmiddels klassieke album Tales From the Thousand Lakes. En in die periode verwachtte iedereen voor Amorphis een gouden toekomst aan de top van de metalwereld. Maar helaas zijn deze verwachtingen nooit uitgekomen.
Op de volgende albums werd namelijk een andere muzikale koers ingeslagen: zo werd de death grunt overboord gegooid en evolueerde ook de rest van de muziek tot een steeds cleanere rocksound met slechts hier en daar nog wat Finse folkinvloeden. En zoals dat vaker gaat, was niet iedereen even blij met de verandering in stijl. Op die manier is Amorphis dan ook een hoop fans en status kwijtgeraakt.
Met hun nieuwe album Far From the Sun zet Amorphis weer een stapje terug in de tijd. De mannen hebben de distortion weer eens opengedraaid en het tempo van de songs ligt over het algemeen ook weer een tikkie hoger. Daarnaast zijn ook de folkinvloeden terug van weggeweest. Vooral de eerste paar nummers van het album wekken duidelijk herinneringen op aan de tijd van het album Elegy.
Helaas wordt deze lijn niet voortgezet op de tweede helft van Far From the Sun. De songs 'Killing Goodness' en (in mindere mate) 'God Of Deception' weten weliswaar mijn belangstelling voor even terug te winnen, maar voor de rest verzandt dit deel van het album toch weer teveel in saaie klaagzangen. En uiteindelijk gaat Far From the Sun jammer genoeg dan ook uit als een nachtkaars.
http://www.kindamuzik.net/recensie/amorphis/far-from-the-sun/3641/
Meer Amorphis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/amorphis
Deel dit artikel: