Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een van de hoogtepunten op de afgelopen editie van Eurosonic was Anna Calvi, een verleidelijke Britse met heel veel blues in haar lichaam. De associatie die je op basis daarvan met een andere gekwelde Britse kunt leggen is niet alleen makkelijk, maar ook helemaal terecht. Calvi zou het muzikale tweelingzusje van Polly Jean Harvey kunnen zijn.
Hoewel die vergelijking als punt van kritiek kan worden opgevat, doet het weinig af aan het album zelf. Calvi's debuut is een bijzonder aangename verrassing. Ze laveert tussen de rauwe, uitgeklede blues die je van PJ Harvey kent en traag meanderende nummers die de erfenis van Jeff Buckley in gedachten roepen. Vooral in het zinderende 'The Devil' zingt de Britse je beurtelings het kippenvel en angstzweet op de armen.
Met referenties als PJ Harvey en Jeff Buckley in het achterhoofd kun je heel best stellen dat Calvi niet vies is van een portie dramatiek. Dat klopt: haar in galm verdrinkende gitaar wekt de illusie dat je een heel orkest hoort en haar zang is zeer zwaar aangezet. Maar - net als in het geval van die referenties - versterkt de productionele techniek slechts wat al voorhanden is. Calvi's mooie nummers, haar gedreven spel en vooral haar emotionele voordracht tillen de plaat ver boven het gemiddelde uit.
Voor een volgende plaat kan de Britse op zoek naar een geluid dat iets meer losstaat van haar invloeden. Voor nu is haar poging tot het schrijven van een nieuwe To Bring You My Love een heel groot compliment waard.
http://www.kindamuzik.net/recensie/anna-calvi/anna-calvi/21161/
Meer Anna Calvi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anna-calvi
Deel dit artikel: