Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zijn album Silicom Two (Vertical Form, 2002) is een goed bewaard geheim in electronicaland en behoort tot mijn favoriete albums in het genre. Logisch dus dat de samenwerking van Aoki Takamasa met zangeres Tujiko Noriko het beluisteren waard is.
Woonde aanvankelijk de een in Osaka en de ander in Parijs, inmiddels is ook Aoki naar Frankrijk verhuisd. Is 28 daarom een liefdesplaat geworden? Een beetje wel. Maar dan wel een bizarre liefdesplaat. Weliswaar klinken de geluiden die Aoki op zijn computers maakt op dit album een stuk minder onheilspellend dan op zijn solowerk, het knarst, piept en kraakt nog altijd dat het een aard heeft. Regelmatig kijk je ongerust naar je cd-speler of die niet blijft hangen.
Mooi contrast daarmee vormt de zoete zang van Tujiko Noriko. Ze klinkt zoals alle Japanse zangeressen in westerse oren klinken: als een onschuldig schoolmeisje met een roze lolly als microfoon. Jammer dat we haar teksten niet kunnen verstaan. Misschien zingt ze wel over afgezaagde hoofden en zoutzuur op auto's, weten wij veel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/aoki-takamasa-tujiko-noriko/28/10421/
Meer Aoki Takamasa & Tujiko Noriko op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aoki-takamasa-tujiko-noriko
Deel dit artikel: