Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Weinig genres zijn zo gevoelig voor clichés als postrock. Het meanderende gitaartje dat langzaam aanzwelt tot orkaankracht en daarna weer op fluisterstand eindigt, kennen we allemaal. Dat weerhoudt honderden bands er niet van om te proberen die gemeenplaatsen te doorbreken, maar het lukt zelden. Zelfs grootheden uit het genre, als Explosions in the Sky en Mogwai, leveren al een tijdje weinig spannende platen af. Gelukkig zijn er nog positieve uitzonderingen. Denk bijvoorbeeld aan Blueneck of Vessels, die dit jaar prachtige, vernieuwende platen uitbrachten. Lukt het de Duitsers van Audiocæneat! om zich in dat rijtje te voegen?
Nou, hun plaat Red Sessions zorgt vooral voor verwarring. De wijzer slaat van slecht naar goed en blijft uiteindelijk ergens links van het midden hangen. Kijk, de heren weten dat ze tegenwoordig niet meer aan kunnen komen met dat ene gitaarloopje en die structuur van zacht/wat harder/zacht/heel hard/zacht. Ze durven buiten de lijntjes te kleuren, maar doen dat op sommige momenten zo grondig dat de lijntjes niet eens meer zichtbaar zijn. Op sommige momenten van Red Sessions doet Audiocæneat! denken aan Smashing Pumpkins, als ze ten tijde van Siamese Dream een postrockplaat hadden gemaakt. Vooral het gitaarwerk lijkt op sommige momenten rechtstreeks afkomstig van dat album, beluister 'Painting the Earth with Night Flares' maar eens.
Zoals veel bands die tegenwoordig onder het kopje postrock te scharen zijn, voegt Audiocæneat! ook vocalen toe. Die zang is echter niet bijster indrukwekkend en wordt vooral willekeurig en anoniem toegepast. Net zoals de band opeens in 'Buh!' denkt Pelican of Russian Circles naar de kroon te kunnen steken. Rollende metalriffs nemen het over totdat een flinke scheut shoegaze ze verdringt.
Uiteindelijk is Red Sessions een allegaartje met goede momenten, maar ook genoeg tegenvallers. Je hoort waar het vandaan komt en wat de band probeert te bereiken, maar de uiteindelijke mix is het gewoon niet. Het blijft een beetje een kopie van een kopie. En jongens, doe wat aan die bandnaam!
http://www.kindamuzik.net/recensie/audioc-neat/red-sessions/22365/
Meer Audiocæneat! op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/audioc-neat
Deel dit artikel: