Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Aan vergelijkingen is er geen gebrek wanneer Ben Caplan ter sprake komt. Zijn donkere en doorrookt klinkende stem doet denken aan Tom Waits, zijn liederen hebben een enorm hoog zeemanskarakter en op grond van zijn voorkomen - meer in het bijzonder de imposante baard - zou Caplan door kunnen gaan voor een hedendaagse Neptunus. De baren zijn woelig en de albatros zie je in gedachten al op zijn schouder.
Ook op Birds with Broken Wings trakteert de Canadees op pubfähige liederen waarbij fikse inname van drank meer dan denkbaar is. Het golft, het wiebelt, het deint. Kortom, het eindigt regelmatig in een grote, broeierige kakofonie van geluid. Dat wordt neergezet met dank aan zijn vaste begeleidingsband The Casual Smokers, met wie hij sinds 2011 een monsterlijke tour heeft neergezet die inmiddels boven de 1000 opvoeringen telt (waarvan ook al talloze verschijningen in de Lage Landen). Die massatraining werpt vruchten af, want live is de als entertainer geboren mafketel uit Halifax, Nova Scotia naar verluidt nog eens extra imposant en humoristisch.
De charmante bromstem van de charismatische Caplan torst boven het rijk georkestreerde bandgeluid het volle gewicht van de liederen op zijn schouders. Vakkundig en virtuoos, met speels gemak. Het mag met recht indrukwekkend genoemd worden, zulke vocalen op je negenentwintigste. Die zet hij dan ook buitengewoon veelzijdig in. Op het sfeervolle en jazzy 'Night Like Tonight' denk je zelfs even dat Frank Sinatra herrezen is uit de dood. En met 'Devil Town' eindigt de zeemansrit van deze woelige baardmans intens, ingetogen en spookachtig. Alsof de getormenteerde stembanden aan het eind toch even de welverdiende rust opzoeken. Fascinerend figuur.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ben-caplan/birds-with-broken-wings/26373/
Meer Ben Caplan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ben-caplan
Deel dit artikel: