Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je zevende studioalbum doodleuk 7th noemen, zou enigszins kunnen wijzen op een gebrek aan creativiteit. Aan de andere kant zou je ook weer net zo goed kunnen denken dat je niet zoveel albums uitbrengt als je niets hebt te vertellen. De simpele hoesfoto is ook een beetje misleidend, want hoewel je alleen een man met een akoestische gitaar verwacht, komt de Ierse zanger aanzetten met een dikke band.
Reel jongleert met een ratjetoe aan Amerikaanse muziekstijlen, zoals countryrock en blues. Daarbij doet zijn stemtechniek, met de bekende lichte snik en een scheutje soul, sterk denken aan die van Rodney Crowell. Natuurlijk zijn er vast originelere albums denkbaar, maar vanaf de gedreven opener 'Lucky Streak' zit je als americanaliefhebber gebeiteld. Het is eveneens geschikte muziek om lange autoritten iets minder saai te maken. In gedachte draai je langzaam het raampje open en voel je de wind door de haren strijken.
Het is doorgaans ouwe-jongens-krentenbrood op 7th. In 'One of the Days' hoor je weer een vertrouwd mondharmonicaatje langskomen, terwijl een slepend maar veilig bluesnummer als 'Given It All' een zoet gospelkoortje opduikt. Dat er geen halsbrekende toeren worden uitgehaald of snelheidsrecords worden verbroken, zal de rootsmuziekaanhanger weinig uitmaken. Ben Reel maakt verdienstelijke americana zonder poespas.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ben-reel/7th/26066/
Meer Ben Reel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ben-reel
Deel dit artikel: