Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zo charmant en fris in zijn onontdekte rauwheid als Champagne was, Benny’s grondig op krakkemikkige hiphop gebaseerde plaat op het Amsterdamse Kindred Spirits, zo flauw, zo vriendelijk, zo binnen de lijntjes is deze liveplaat van Benny Sings. Een wonder ook dat het Berlijnse Sonar Kollektiv er zo op gebrand is om dit uit te brengen. Want dat zal dan zowat de eerste plaat zijn van het Kollektiv waar ik niks mee kan.
Deze - laten we haar voor de vorm ‘jazzy’ noemen - liveregistratie, waar Benny Sings door een heuse liveband gesteund wordt, doet mij eerder aan een slechte Steely Dan of nog erger aan Harry Coninck Jr. denken. Wacht even: het doet me ook nog denken aan Robbie Williams’ poging om met zijn Sinatra-covers enige street credibility te verwerven. Zonder twijfel zal Benny’s band louter bestaan uit door de wol geverfde muzikanten, maar dan hebben ze zich wel heel erg ingehouden om er per se toch géén feestje van te maken.
Als de boel dan toch eindelijk eens op gang komt, zoals op ‘Follow the Light’, leidt dit merkwaardig genoeg nergens toe. Alleen het nerveuze ‘Get There’ kan verdacht worden van enige aanzet tot gloedvol funken, maar zelfs dan moet je van ’s mans flauwe stemmetje houden om er de schoonheid van in te zien. Hetgeen in huize Romain niet het geval is. Zo zeemzoet is deze plaat, zo zeurderig, zo kinderlijk is dat stemmetje, zo relaxed dat je er dood van valt klinkt het allemaal, zo... zo... verdorie, wat een zeikplaat is dit zeg!
http://www.kindamuzik.net/recensie/benny-sings/i-love-you/8626/
Meer Benny Sings op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/benny-sings
Deel dit artikel: