Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
30.000 Mensen die de 'Banaan'-lp van The Velvet Underground kochten, begonnen een bandje. Een mooi stukje rocklegende. Niet helemaal onwaar trouwens. Voor de niet-gitaristen gelden andere platen als begin- en ijkpunt. Zoals voor Bernd Kistenmacher die de vonk aan dit-wil-ik-ook-inspiratie krijgt van Klaus Schulzes vroege album Moondawn; dé tik van de Berlijnse School-molen.
Kistenmacher begint direct met het knutselen aan een modulair synthesizersysteem, maar hij ziet in dat dat wel erg begrotelijk gaat worden. Na wat sparen wordt zijn muzikale voorkeurswapen de Korg Mono/Poly. De machine dient als altaar waarop hij zijn bijna religieuze toewijding aan de grote, expansieve, space-operageluiden van Schulze en Tangerine Dream vereert.
Een ietwat sullige tribute-act is de klassiek geschoolde Kistenmacher zeker niet. Hij speelt niet na en nestelt zich knap genoeg ook niet midden tussen de grootheden. Kistenmacher extrapoleert de zwierige orgeltonen en daverende melodieuze arpeggiator-patronen over ritmisch bubbelende funderingen. Niet naar de jaren tachtig of zelfs verder terug, maar richting een eigen stem binnen de erfenis van de massieve, avontuurlijke 'grootspraak' van de Duitse synthmaestro's. Als een neefje van Peter Baumann wellicht en vooral: met de oren voluit gericht op het analoge geluid van de eerste tien lp's van Klaus Schulze en Tangerine Dream's vroegste platen. Want bovenal kent Kistenmacher zijn klassiekers. Door en door.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bernd-kistenmacher/wake-up-in-the-sun/26589/
Meer Bernd Kistenmacher op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bernd-kistenmacher
Deel dit artikel: