Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met veel gretigheid stort Black Anvil zich in 2008 op zijn frisse debuut Time Insults the Mind. De lang gekoesterde wens van een paar hardcoremuzikanten om hun liefde voor black metal en Celtic Frost om te zetten in daden gaat daarmee in vervulling.
Time Insults the Mind is geen bevlieging geweest, want Black Anvil heeft in de tussentijd niet bepaald stil gezeten. De bereidheid om veel te spelen heeft er zelfs voor gezorgd dat opvolger Triumvirate door Relapse wordt uitgebracht.
Misschien heeft Black Anvil iets te veel in het gezelschap van eenkennige metalbands vertoefd, de band lijkt op Triumvirate gezwicht voor de tradities van black metal. Binnen een genre dat al jaren wordt verrijkt met allerlei uitheemse invloeden, kiest Black Anvil op zijn tweede album voor een aanpak die terugvoert naar de jaren negentig. Met name het eerbetoon aan Dissection en het latere Immortal kent geen grenzen.
Het New Yorkse trio heeft zich het tijdperk goed meester gemaakt. Triumvirate knalt zo hard als dat kan binnen de midtempo regionen en is nauwelijks op zwakke momenten te betrappen. Ook tijdens de veelvuldige tempowisselingen lopen riffs vloeiend in elkaar over. De ijselijke grom van Paul Delaney klinkt als door de natuur ingegeven. Aan coherentie en goed geschreven nummers geen gebrek, hoe spijtig het ook is dat dit tweede album geruislozer opgaat in de annalen dan zijn voorganger.
http://www.kindamuzik.net/recensie/black-anvil/triumvirate/20972/
Meer Black Anvil op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/black-anvil
Deel dit artikel: