Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ongeveer de helft van IJsland bespeelt een instrument, de helft daarvan doet dat ook nog eens bijzonder goed en opnieuw de helft daarvan is inmiddels ruimschoots bekend over de eigen landsgrens. Sigur Rós, Björk, Mugison, Gus Gus, ze breken nog wel eens een potje hier en daar.
Net daarachter schuilt een sluimerwereld waarin mensen als Ölvis, Stafrænn Häkon en ook Blindfold hun emoties vertalen in schitterende klankwerelden waarin sfeer en melancholie de gemene delers zijn. Birgi Hilmarsson zit met Blindfold net onder de ruisende singer-songwriter sublimiteit van Khonnor.
Ook hij schept zijn liedjes achter de computer, maar ergens mis je de oprechte puberemotie die Khonnor zo dik in zijn teksten weeft. De wereld van Blindfold is vrediger, meer in balans met zijn wensen. De ruis is weg. Wat overblijft is honderd procent sfeer en die is zoals we die van IJslandse musici inmiddels wel gewend zijn: ijzingwekkend sereen. Het glijdt gladjes van Slowdive-achtige shoegaze (‘Nightfall’, ‘þokubörnin’) naar dromerige Nick Drake-liedjes verscholen achter watervallen van electronica (‘Sleepless Nights’, ‘I See through You’). Sentimenteel is het juiste woord en wederom lukt het Resonant om een pareltje onder het slijk vandaan te halen. Een applausje waard.
http://www.kindamuzik.net/recensie/blindfold/blindfold/10590/
Meer Blindfold op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blindfold
Deel dit artikel: