Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat lijkt u een mooie dood? Het hoofd afgezaagd met een zakmes? Verkracht, de buik open gesneden, ingewanden verwijderd en vervangen door keien en in de Mississippi geworpen? Uw afgehakte hoofd als kermisattractie in een glazen fles met alcohol? Overgoten met kerosine, met een ketting om de borst opgehangen aan een paal met een vuurtje onder de voeten? Of liever toch gewoon twee kogels door de kop?
Bob Frank en John Murry hebben in de elf liedjes op World Without End voor u wat mogelijkheden op een rijtje gezet. 'A history lesson of violent America' noemen ze het zelf. Frank (62) en Murry (27) wortelen beiden in Memphis en kwamen elkaar in Californië tegen. De laatste stelde voor samen een cd op te nemen met murder ballads.
Beiden hadden geen zin om nog eens dunnetjes over te doen wat al tientallen keren gedaan was. Dus doken ze de archieven in, op zoek naar nog niet eerder bezongen verhalen over moord en doodslag. Het resultaat is een cd die druipt van het bloed. Van het oudste verhaal uit 1796 (de barmeid Madeline die haar baas verleidt, door diens echtgenote wordt vermoord en mét dolk ingemetseld in de schoorsteen), tot en met Bubba Rose, die in 1961 'gewoon' zijn baas neerknalt.
De liedjes op World Without End laten zowel slachtoffers als daders aan het woord, zonder partij te kiezen. 'There's murder in each of us', aldus Bob Frank en John Murry. In 'Tupelo, Mississippi, 1936' doet een lid van de Ku Klux Klan zijn relaas over de lynching van een nigger. In 'Jesse Washington, 1916' vertelt het slachtoffer van een lynchpartij zelf over wat hem werd aangedaan. Boss Weatherford vraagt om het luik in het schavot snel te laten vallen, want hij heeft niets meer te zeggen ('Boss Weatherford, 1933').
De bloederige teksten krijgen passende ondersteuning van de instrumenten. Gitaar, banjo, steel, piano, zaag, cello, viool, fiddle, accordeon, mandoline, orgel, glockenspiel; allemaal laten ze de vrolijke noten thuis en beperken ze zich tot klanken die rechtstreeks uit de onderwereld lijken te komen.
Je gaat jezelf er ongemakkelijk bij voelen, alsof er achter de gordijnen iemand klaarstaat om je om te leggen. World Without End is een fascinerende plaat, die weer eens laat horen dat de werkelijkheid soms meer bizar is dan fictie.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bob-frank-john-murry/world-without-end/14739/
Meer Bob Frank & John Murry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bob-frank-john-murry
Deel dit artikel: