Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Boy Kill Boyband, pardon, Boy Kill Boy, wordt in Engeland al een tijdje als het snoepje van de week gezien. Kleine meisjes die ook de druktemakers van Panic! At The Disco leuk vinden, lopen vast en zeker rond in shirtjes waar de bandnaam in neonletters op is gedrukt. Grote meisjes die The Killers goed vinden, dansen stijlvol op hun swingende jaren tachtig muziek.
De band speelde vorig jaar op de kleinere podia van de grotere festivals, tourden onder anderen met de Britpoppers van Hard-Fi en werden uiteraard openlijk gesteund door de New Musical Express. Het debuutalbum Civilian, dat tot nu toe niet officieel is uitgebracht in de Benelux, moet de band zijn grote doorbraak bezorgen. Kijk er niet vreemd van op als het daadwerkelijk zo ver komt, maar dat terzijde.
Wat Boy Kill Boy met bands als de eerder genoemde Hard-Fi en The Killers gemeen heeft, is de herkenning, de meezingbaarheid en de opgewekte melodieën van de liedjes. Dat levert een paar goede momenten op, zoals de lekker in het gehoor liggende single 'Suzie'. Wat ze daarentegen minder goed doen dan hun voorgangers is hun krachten doseren. Het viertal knalt vanaf de eerste seconde je luidsprekers uit, doet niet aan adempauzes en smeert ondertussen elk minuscuul gaatje in de liedjes dicht met jagende gitaren, ijle keyboardklanken of op en neer gaande zanglijnen.
Helaas mist Boy Kill Boy de donkere kant van The Rakes en ontbeert de band tegelijkertijd de feestelijke kwaliteiten van een act als The Kaiser Chiefs. Civilian is van alles net te weinig of net te veel en in ieder geval niet overtuigend genoeg om een blijvende indruk achter te laten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/boy-kill-boy/civilian/13093/
Meer Boy Kill Boy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boy-kill-boy
Deel dit artikel: