Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
British Sea Power maakte met The Decline of British Sea Power een alleraardigst debuut. Springerig, dynamisch en gruizig rockend: allemaal termen die toepasbaar zijn op de debuutplaat van de eigenzinnige Britten uit Brighton. Laat allereerst gezegd zijn dat fans van het debuut van deze band wellicht wat vreemd zullen opkijken bij Open Season. De bovengenoemde omschrijving valt namelijk niet toe te passen op hun tweede langspeler. De af en toe groezelige rock is zo goed als verdwenen en heeft plaats gemaakt voor melodieuze poprock.
Dit betekent niet dat de koerswijziging geresulteerd heeft in een slechte plaat, zeker niet. Open Season is zelfs een prima album te noemen, waarop British Sea Power een opmerkelijke progressie vertoont. De muziek klinkt rijker, doordachter en, vergeef me de term, volwassener. Ze putten nog steeds uit de muziek van bands als Echo And The Bunnymen en The Cure, maar de heren lijken eveneens de muziek van Belle And Sebastian te hebben ontdekt. Het nummer ‘How Will I Ever Find My Way Home’ zou niet misstaan op een plaat van Stuart Murdoch en de zijnen. In prijsnummer ‘The Land Beyond’ lijkt alles op zijn plaats te vallen: ingehouden rock met een prachtige melodie, aangevuld met strijkersaccenten en fladderend orgeltje.
Wat echter het meest opvalt is dat de Britten nadrukkelijk hun eigen stempel hebben weten te drukken en bovengenoemde invloeden goed weten te integreren in hun eigen muziek. Liefhebbers van het Betere Britse Lied kunnen dus hun hart vooralsnog ophalen aan deze band. Vooralsnog, want het is niet gezegd dat de heren met deze plaat hun eindbestemming hebben gevonden. Er schijnen namelijk plannen te zijn voor een groezelig, dynamisch rockend e.p.'tje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/british-sea-power/open-season/8996/
Meer British Sea Power op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/british-sea-power
Deel dit artikel: