Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"I like to get drunk,
I like to get down,
I like the thump up in the club,
The way she's getting' down."
Al meteen in de openingsregels van Guilty Pleasure wordt duidelijk dat er weinig is veranderd in het universum van BrokeNCYDE sinds ze met lichtsnelheid de meest gehate band ter wereld werden dankzij doorbraaksingle 'Freaxxx'. Sex, drugs en crunkcore zijn op het derde album - wie had ooit gedacht dat BrokeNCYDE het drie albums uit zou houden? - Guilty Pleasure nog steeds waar het om draait. En terecht, want waarom zou je het feestje stoppen als je het nog kan rekken, zeker als het alternatief in een fabriek in Albuquerque werken is?
Toch is ook duidelijk dat het feest nu wel op zijn einde loopt; de fut is eruit. Het chaotische geschreeuw en de totale losgeslagen anarchie die van BrokeNCYDE in de begintijd zo een geweldige act - de Venom van de eenentwintigste eeuw - maakten zijn verdwenen. Voor het 'core'-gedeelte van crunkcore is nauwelijks plek meer. Wat daar voor in de plaats komt is een mix van electro en hiphop die laveert tussen de begintijd van De Jeugd van Tegenwoordig en huidige hitmachines als LMFAO en Far East Movement. Dat levert nog wel een stel goede singles op, zoals 'Burnin'' en 'Doin' My Thang', maar het grootste deel van Guilty Pleasure bestaat uit zeer middelmatige lopendebandpogingen tot clubhits.
Wat BrokeNCYDE vooral niet moet gaan doen, is de gevoelige jongens uit gaan hangen, zoals op 'Ocean View', want dan wordt het echt om te huilen. Waar voormalige concurrent Breathe Carolina een paar maanden terug liet horen wel het talent te hebben voor dat soort verbreding van het muzikale palet, daar moet BrokeNCYDE zich toch vooral bij zijn (beperkte) crunkcoreleest houden.
Net als je het hoofdstuk BrokeNCYDE echter definitief denkt te kunnen afsluiten, is daar de laatste track van het album, 'Still the King'. Daarin wordt ineens weer door elkaar geschreeuwd dat het een lieve lust is en is er meteen die rauwe, hormonale energie weer. Dus we zijn toch nog niet van ze af.
http://www.kindamuzik.net/recensie/brokencyde/guilty-pleasure/22498/
Meer brokeNCYDE op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/brokencyde
Deel dit artikel: