Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Afvinken, het rijtje afwerken en door... De wie-is-wie in de minimale muziek krijg je op een presenteerblaadje aangeleverd door Charlemagne Palestine die zich sinds geruime tijd alleen nog maar laat horen in samenwerkingen. Zo ging hij al in duet met z'ev, Janek Schaeffer en Tony Conrad. Volledige ijdelheidsprojecten zijn het niet. En toch: waarom, behalve dat het vast gezellig was?
Knuffelbeestjes in hoopjes bovenop de Bösendorfer, een pakje kreteksigaretten en een fles cognac; meer heeft Palestine niet nodig om langs de lijnen die hij al uitzette op Strumming Music uit 1974 in rappe afwisseling een paar noten uit het klavier te hameren. Die dwarrelen allengs clusters in en uit. Boventonen vormen een integraal onderdeel van de hypnotische minimalmusiccompositie waarin ook het timbre van de piano een hoofdrol opeist. Zo nu en dan duikt een orgel op en Palestine wil ook nog wel eens wat kwelen: zijn onvaste spreekzingen geeft menselijk tegenwicht aan de streng-ritualistische machinale motoriek van de patronen.
Voor dat humane tegenwicht zorgt ook Rhys Chatham die in deze 166 minuten verdeeld over drie zeer lange stukken zowel trompet als elektrische gitaar speelt. Hoewel no-waveheld Chatham de verzwelgende climax van zijn fenomenale magnum opus A Crimson Grail achterwege laat en voor de nodige geïmproviseerde luchtigheid zorgt, delft de piano in dit tweespel hoe langer hoe meer het onderspit. Het zijn vooral de subtiliteiten die de brille van Palestine's microdynamiek zouden moeten tekenen die ten onder gaan.
Palestine was lang van de radar verdwenen. Hij leefde aan zeer lager wal, werd teruggevonden, uit de sloot gevist en kwam uiteindelijk weer goed terecht; vooral bij een zeer rijke vrouw. Twee concertvleugels prijken in de woonkamer; de schaapjes zijn op het droge. Het hoeft allemaal niet meer zo nodig. Drie platen lang is Youuu + Mee = Weee een lollige jamsessie. Glaasje erbij, peukje nog smeulend in de asbak en "hey Rhys, ik druk eens even op record, oké?!" Vast gezellig, maar deze twee grootmeesters van de avant-garde doen zozeer niets meer dan wat ze al decennia deden en doen, dat ze elkaar tot stilstand brengen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/charlemagne-palestine-rhys-chatham/youuu-mee-weee/25791/
Meer Charlemagne Palestine + Rhys Chatham op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/charlemagne-palestine-rhys-chatham
Deel dit artikel: