Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Begin oktober vond het Time Of Rivers Festival plaats in de Space Gallery in Portland, Maine. Dit festival bood een staalkaart van het huidige muzikale avantfolklandschap. Begenadigde gitaristen als Jack Rose, Matt Valentine en Glenn Jones, die hun inspiratie deels bij de Noord-Amerikaanse folkgeschiedenis halen, werden hier afgewisseld met ander goed volk dat zich meer op drone folk concentreert: Fursaxa, Visitations, Zaimph en Steve Gunn. Tussen deze klinkende namen, waarbij zeker Jozef van Wissem en Joshua Burkett niet mogen ontbreken, prijkte die van ene Cian Nugent.
De negentienjarige Ier mag nu al tot het legertje van gitaarhelden in de lijn van Robbie Basho en John Fahey gerekend worden. Childhood, Christian Lies & Slaughter is een liveregistratie van het vierde concert dat Nugent ooit speelde.
Nugent hanteert een stijl die uitermate verhalend is en waarin de melodieën elkaar subtiel opvolgen. Het resultaat is nooit te druk of te overladen. Daarnaast integreert Nugent de stilte als element in zijn speelstijl, wat overpeinzend aandoet. Ondanks hun eenvoud hebben Nugents nummers een rijke textuur, die zich bij iedere luisterbeurt meer prijsgeeft.
Het hoogtepunt van dit eerste officiële werkstukje is 'Abyssal Plain', een nummer waarin de melodie nog wat beklijvender is dan de rest van Childhood, Christian Lies & Slaughter. Als blauwdruk van Nugents talent is dit alvast een imposant schijfje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cian-nugent/childhood-christian-lies-slaughter/17613/
Meer Cian Nugent op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cian-nugent
Deel dit artikel: