Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voordat Brooklyn een paar jaar geleden tot hipsterhoofdkwartier werd verklaard, maakte Crystal Stilts er al muziek. En nu Brooklyn wat minder hip is geworden, maakt de band nog steeds een combinatie van lofi garagerock, bluespunk en new wave. Kortom: Crystal Stilts trekt zich weinig aan van de waan van de dag. Dit bleek ook tijdens de recente Nederlandse optredens het geval: stoned en als wassen beelden deden ze hun ding.
Ruim twee jaar na het uitstekende In Love with Oblivion laten ze op Nature Noir de wavekant iets meer varen ten faveure van licht-psychedelische jarenzestigpop met twangy uitschieters. De donkere kerkerstem van Brad Harget klinkt onveranderd als een verkouden Nick Cave of als een berustende Sivert Høyem. Toch klinkt hij verveelder dan ooit en levert het, samen met de ongecompliceerde songstructuren, een plaat op die voorbij lijkt te kabbelen.
Lijkt. Want wie Nature Noir laat rijpen, zal ontdekken dat het lethargische karakter van de repetitieve songs zich uitstekend leent om relaxed bij achterover te leunen, al dan niet met wat geestverruimends binnen handbereik. De teksten gaan hoofdzakelijk over niks doen in de natuur en daar past de muziek prima bij. Zoals in de met cello opgeleukte laidbacksong 'Memory Room', de dromerige afsluiter 'Phases Forever' of het prettig zeurderige 'Star Crawl'. Crystal Stilts zal de Ziggodome opnieuw niet vol krijgen, maar dat interesseert de bandleden vermoedelijk vrij weinig. Nature Noir is een fijn plaatje voor wie even wil bijkomen, waarvan dan ook. Werkt altijd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/crystal-stilts/nature-noir/24590/
Meer Crystal Stilts op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crystal-stilts
Deel dit artikel: