Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een groot commercieel succes zit er voor Cunninlynguists waarschijnlijk niet in, maar niettemin bouwde het Amerikaanse hiphoptrio de laatste jaren een fraaie reputatie op. Sinds het in 2001 verschenen debuutalbum Will Rap for Food heeft de groep een vaste schare fans. Hun beloning is een grote productiviteit, want Dirty Acres is alweer het vierde album in de afgelopen vijf jaar.
Op Dirty Acres schittert evenals op de overige Cunninlynguists-platen een breed instrumentaal aanbod. Dat loopt uiteen van bijna lieflijk pianogepingel tot ontspannen strijkers en van onherkenbare stemsamples tot akoestische gitaarspel. Deze producties zijn allemaal van de hand van DJ Kno, de motor van de groep, die een stuk meer lof verdient dan hij vaak krijgt.
Rappend houdt Kno zich meer op de vlakte, meestal laat hij het over aan zijn twee collega’s Deacon the Villain en Natti. Zij staan rappend hun mannetje, maar blijven continu ondergeschikt aan de muziek. Tekstueel breken er nergens potten, maar dat hoeft ook niet voor de heren.
Het sleutelwoord van de plaat is ontspanning. Cunninlynguists klinkt als een vriendenclubje dat ’s middags met zijn allen voor de lol bij elkaar komt en vervolgens lekker muziek maakt. En dat is fijn, want het zijn bijzonder getalenteerde vrienden die muziek van een zeldzaam niveau leveren. Het slechte nieuws is alleen dat het vriendenclubje hiermee tevens nooit de voortreffelijke debuutplaat overtreft. De groep ontspant en doet zo langzamerhand geen moeite meer haar grenzen te verleggen of zichzelf te overtreffen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cunninlynguists/dirty-acres/16364/
Meer Cunninlynguists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cunninlynguists
Deel dit artikel: