Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In hoeverre moet je je als songwriter bewust zijn van je vak als somberman en het feit dat je droevige songs maakt? Dan Bakers cd heet luid en duidelijk Sad Song Junkie. Daarmee sluit hij de kans op een vrolijke noot natuurlijk vrij snel uit. Hij zou zich haast verplicht moeten voelen om te zingen als een vermoeide dominee op zijn laatste werkdag. Ook de instrumenten rest niets anders dan stilletjes huilen als wolven in een donker bos.
Een beetje zoals Ben Weaver op zijn laatste plaat doet, stelt de singer-songwriter zich op als bescheiden man. Niet dat hij iemand van weinig woorden is. Zijn songteksten zijn vaak hele lappen tekst die hij half pratend en half zingend aan de man brengt. Even op adem komen is er vaak niet bij. Als achtergrondmuziek voor zijn levensverhalen kiest hij voor uitgeklede en trage countryblues.
Hij zou net zo goed een schrijver kunnen zijn van boeken in de categorie non-fictie. Als je er een keurig kaftje omheen doet, heb je een heel aardige bundeling korte verhalen. De nummers van Sad Song Junkie zijn ook voorzien van een net jasje. Voor iemand die zoveel ellende bezingt, houdt Baker zich erg gedeisd. Sad Song Junkie mist wat dat betreft de scherpheid en spanning van zijn vorige cd Outskirts of Town.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dan-baker/sad-song-junkie/20889/
Meer Dan Baker op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dan-baker
Deel dit artikel: