Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iedereen op zoek naar vrolijke deuntjes voor een lange zomer: ga terug naar start, u ontvangt geen 200 euro. Sikkeneurigen en droefsnoeten worden door Douglas Dare welkom geheten in het Theater van Sentiment.
Een man in nood, zo klinkt de jongeling uit Groot-Brittannië. Zijn fragiele stem wiegelt over rustgevende en bijna klassieke pianoklanken, alsof Wibi Soerjadi treurt om een verbroken relatie tussen Mickey en Minnie Mouse. Het idee is al snel duidelijk: Dare schommelt in zijn eentje ergens tussen Bon Iver, Hauschka en Antony and the Johnsons. In de vele referenties is het tevergeefs zoeken naar een eigen soundje.
U bent dus gewaarschuwd: wie zich aan het onhoudbare mannenleed en aanstellerijtheater van Whelm waagt, moet om te beginnen de hele wintervoorraad antidepressiva hebben opgespaard. Soms wordt het ons zelfs te veel, dan kunnen we niet wachten totdat het echt zomer is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/douglas-dare/whelm/24999/
Meer Douglas Dare op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/douglas-dare
Deel dit artikel: