Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na het overweldigende self-titled debuut en de sterke opvolger Yes, Virginia... zijn de verwachtingen voor het derde album van The Dresden Dolls hooggespannen. No, Virginia... scoort alvast punten voor de opvallende titel, maar daar zit dan ook een filosofie achter. Vijf van de elf nummers op dit album haalden namelijk destijds de tracklist van Yes, Virginia... niet. Wie het werk van zangeres/toetseniste Amanda Palmer en drummer Brian Viglione kent, weet dat hun songs altijd behoorlijk beladen en vol emotie zijn, dus de selectie zal toen niet zonder slag of stoot zijn gegaan.
Ook een B-kantje van de vorige plaat, een oude demo en een cover van de jarentachtigklassieker 'Pretty in Pink' van de Psychedelic Furs vonden hun weg naar dit album. Is er dan niet de veelzeggende en belangrijke regel: kill your darlings? Zijn eerder afgekeurde tracks niet enigszins overbodig voor het publiek?
Bij de eerste luisterbeurt neig je te denken van wel. De liedjes lijken allemaal erg op eerder verschenen werk, alsof het verloren tweelingbroertjes en -zusjes zijn. Op de een of andere manier klinkt het geheel toch wat toegankelijker dan de voorgangers. Het album is meer een samenraapsel van bastaardkinderen, waardoor er minder samenhang is over het geheel.
Toch blijkt elke track weer even uniek en voorzien van de verrassende, soms beangstigende teksten van Amanda. Zij legt weer heel haar ziel met zoveel duister drama in haar zangpartijen, dat je al snel weer de donkere wereld van The Dresden Dolls ingezogen wordt en ongegeneerd meebrult met bloedstollende nummers als 'Ultima Esperanza', 'The Kill' en 'The Sheep Song'.
Singlemateriaal vind je in de opener 'Dear Jenny', 'The Gardener' en het voormalige B-kantje met de 'Girl Anachronism'-feel en de Panic! at the Disco-achtige titel 'Lonesome Organist Rapes Page-turner'. Met de knappe opbouw houdt het duo de aandacht met gemak 49 minuten vast.
De band blijft het min of meer zelf uitgevonden genre zonder moeite trouw. Alle nummers zijn onmiskenbaar Dresden Dolls; zelfs de 'Pretty in Pink'-cover hebben ze tot iets echt eigens gemaakt. Liefhebbers van deze Brechtiaans cabareteske pianopunk mogen dit album dan ook niet overslaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dresden-dolls/no-virginia/17114/
Meer Dresden Dolls op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dresden-dolls
Deel dit artikel: