Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het debuutalbum van het Rotterdamse Duplex luisteren terwijl je de titelinstructie ter harte neemt, is welhaast onmogelijk zonder gevaar voor de medeweggebruikers en het eigen lichaam. In de zuiverste traditie van Vince Watson bieden Chris Aarse en John Matze op Late Night Driving namelijk een warm en melodisch technogeluid dat het hier en nu irrelevant maakt. Met de gelaagdheid van een auditieve Ulysses verdrinkt het bewustzijn alras in een bad vol warme strings, acidofiele baslijnen, simpele maar ingenieus gecomponeerde melodieën, wonderbaarlijke effecten en stuwende beats. Dit levert elf nauw met elkaar verweven uitnodigingen op om het bewustzijn van alledag uit te zetten, perceptie te laten voor wat het is en de oneindige diepte in te vallen die Duplex met liefde en vakmanschap heeft gecreëerd.
Natuurlijk: helemaal nieuw is het niet. De eerder aangehaalde Vince Watson, maar ook Laurent Garnier, The Black Dog, Alex Smoke en Speedy J wisten op deze manier al een menig luisteraar te verleiden tot de diepste sluimeringen en opiate beelden. Dat neemt niet weg dat op Late Night Driving verrassend knap met kleine geluiden grote atmosferen worden gemaakt, waarbij Aarse en Matze een eigen stempel op het geluid drukken door het te overgieten met een laag Rotterdams-industrialistische kou. Duplex biedt daarmee een verrassende en interessante luister- en sluimerreis voor Artificial Intelligence-adepten van het eerste tot het laatste uur.
http://www.kindamuzik.net/recensie/duplex/late-night-driving/11789/
Meer Duplex op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/duplex
Deel dit artikel: