Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is zeer waarschijnlijk dat je hier voor de eerste keer leest over Engineers, een nieuw Brits bandje dat vorig jaar met een minialbum, Folly, bewees niet erg vatbaar te zijn voor de allesverslindende hypemachine NME. Zwevend op een wolk is het namelijk lastig in valkuilen trappen. Een goede zaak, want Engineers is niet het soort bandje waarover je eerst moet lezen; je moet eerst de muziek horen. En dan nog is de neiging om alles over de band te weten te komen minimaal. De muziek spreekt voor zich en dat mag verfrissend genoemd worden in deze tijd waarin verwarde tieners en twintigers met gestileerde retrokapsels hun woorden nauwelijks met daden kunnen waarmaken. Engineers moet het niet hebben van woorden, Engineers is stil. Engineers is muziek. Punt.
Spijtig genoeg lost dit debuut al die sluimerende beloften niet in. Engineers is niet de allesoverrompelende psychedelische zweeftrip die ik verwacht had. De groep blijft hangen in een ruimtelijk popvacuüm tussen de etherische en cinematografische muziek van Elbow en Doves en de ingetogen passages op Slowdive’s Just for a Day. Engineers durven de remmen nooit helemaal los te gooien en wat torenhoge gitaarmuren zouden moeten zijn, zijn hier heggetjes om middenstandswoningen. "Prima, lekker subtiel," zegt de een. "Laf," zeg ik. Heb het lef om eens helemaal uit je plaat te gaan. Slowdive pakte je ooit bij de kraag om je kilometers achter hun feedbackwagen aan te slepen. Neem daar een voorbeeld aan.
Eerlijk gezegd heb ik geen tijd om eindeloos te wachten op een climax die niet komen gaat. Dit is droompop voor de ongeneeslijke dagdromer die uren op zijn bed naar de foto van dat leuke meisje zit te kijken zonder het lef te hebben haar mee uit te vragen. Volgende keer beter of nu al in het rijtje vergeten beloftes?
http://www.kindamuzik.net/recensie/engineers/engineers/8743/
Meer Engineers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/engineers
Deel dit artikel: