Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het heeft even geduurd, maar het prachtige debuut van Espers heeft een opvolger. The Weed Tree bevat slechts zeven nummers, die allemaal van hoge kwaliteit zijn. Van die zeven nummers is er één van de hand van Espers. Verder bevat The Weed Tree covers van songs van Nico, Michael Hurley, Blue Öyster Cult en Durutti Column en twee traditionals.
Al komen de nummers uit diverse bronnen, op The Weed Tree klinken ze als een geheel. Van de gitaarpartijen in ‘Flaming Telepaths’ van Blue Öyster Cult is geen spoor meer te vinden. Het nummer klinkt even traditioneel als de muziek van Pentangle, Bert Jansch en de Incredible String Band, de grote inspiratiebronnen van Espers. ‘Blue Mountain’ klinkt alsof Michael Hurley het voor Espers heeft geschreven.
De vocalen van Greg Weeks en vooral van Meg Baird komen hier beter uit de verf dan op het debuut. Vooral in de tradional ‘Black is the Color’ is het samenspel tussen de stemmen van Baird en Weeks prachtig. Simpele instrumentatie met strijkers, blokfluiten en minimale percussie bepaalt verder de stemmige sfeer. Er is nu, meer dan op Espers' debuut sprake van een band en dat hoor je goed in ‘Rosemary Lane’.
The Weed Tree is bijna even mooi als Espers' debuut en voldoet als zoethoudertje tot er weer een volledig album uitkomt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/espers/the-weed-tree/11464/
Meer Espers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/espers
Deel dit artikel: