Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eén studio, drie dagen en drie onvoorbereide soloartiesten. Dat levert in het geval van Joseph Arthur, Ben Harper en Dhani Harrison geen chaotische clash op, maar een harmonieus album met weinig verrassende, maar mooie nummers.
Het idee voor een samenwerking komt tot stand als Harper als gast opduikt tijdens een concert van singer-songwriter Arthur, een collega die hij al jaren kent. Ze boeken een paar dagen studiotijd in Los Angeles en op het laatste moment nodigt Harper ook Harrison (zoon van Beatle George) uit, die hij had leren kennen in een skatepark. Bij aankomst in LA blijkt geen van de mannen al één letter op papier te hebben gezet. Er was alleen "You love like I love", de openingszin van titelsong 'As I Call You Down'. Maar in drie dagen tijd wisten ze negen liedjes te schrijven en op te nemen - waarvan één de groepsnaam Fistful of Mercy leverde. Geen botsing van ego's, maar een cd geboren uit hun gemeenschappelijke liefde voor muziek.
As I Call You Down begint met een verwijzing naar de jaren zeventig van Crosby, Stills, Nash & Young. Akoestische gitaar en samenzang staan centraal in ietwat gezapige nummers. In het instrumentale '30 Bones' duikt een viool op, net als in 'Things Go Round', het meest poppy nummer van de plaat, met een hoofdrol voor een hamerende piano. Vreemde eend in de bijt - maar het beklijvendste nummer - is 'Father's Son'. Het tempo gaat omhoog en de typische slide van Harper komt tevoorschijn. Samenzang, handgeklap en sterke rootsinvloeden maken er een heerlijke stamper van.
Jammer genoeg is dit een uitzondering. Harper, Harrison en Arthur zijn professionele muzikanten, maar zelfs voor hen is het wat veel gevraagd om in drie dagen tijd met een meesterwerk naar buiten te komen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fistful-of-mercy/as-i-call-you-down/21145/
Meer Fistful of Mercy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fistful-of-mercy
Deel dit artikel: