Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de categorie Artiesten die Je Eerst Lekker Maken met een Geweldige Miniplaat en Je Daarna Onverhoopt Opschepen met een Laffe Volwaardige Plaat komt Foy Vance met stip binnen – na eerdere grappenmakers als The Drums en Lissie. What is this shit?, om maar de legendarische woorden van Greil Marcus na het beluisteren van Bob Dylans monsterplaat Self Portrait te citeren. Dat was de zomer van 1970. Dit is nu.
Wat is er toch geworden van de ingetogen singer-songwriter uit Engeland? Ja, op de Melrose EP uit 2012 is teveel naar Bon Iver geluisterd. Toch waren die nummers van een aantrekkelijke bescheidenheid die op Joy of Nothing in de verste verte niet is te beleven. Wat krijg je er voor terug? Een zanger die zijn longen verkracht in belegen blues, een klef duet met Bonnie Raitt en een lamme skip-knop op de cd-speler. De teleurstelling van 2013. Sommige beloftes van vorig jaar kan je beter snel vergeten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/foy-vance/joy-of-nothing/24307/
Meer Foy Vance op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/foy-vance
Deel dit artikel: