Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het kan niet elke dag feest zijn, maar je beter voelen dan enkele seconden geleden is altijd mogelijk. Combineer deze twee waarheden en je hebt een samenvatting van het nieuwe, langverwachte album van Franz Ferdinand. Inderdaad, twee zinnen recensie en nu al gaat ondergetekende kort door de bocht. Maar wees eerlijk, korter door de bocht dan de band zelf gaat op eerste single 'Do You Want To' kan bijna niet. De lompe dansvloerstamper, waar je met gemak Electric Light Orchestra’s 'Don’t Bring Me Down' overheen kan zingen, lijkt een parodie die het debuutalbum van de Schotten in drie en een halve minuut samenvat. De single klinkt zo herkenbaar dat je bijna gaat twijfelen of dit wel echt Franz Ferdinand is, erger nog, of ze het wel menen.
Die herkenbaarheid komt geregeld terug bij beluistering van You Could Have It So Much Better With Franz Ferdinand. Het bekende gitaargeluid, de meezingbare refreinen en de dansbare ritmes van het vorig jaar verschenen debuutalbum worden hier nogmaals dunnetjes over gedaan. Meer dan de helft van de aanwezige songs hadden er zelfs niet op misstaan, al kan geen enkel nummer tippen aan het briljante 'Take Me Out'. Toch doen de mannen met de sterke albumopener 'The Fallen', het meer simpele 'What You Meant' en een soortgelijk nummer als 'This Boy' wat van ze verwacht wordt: swingende, opzwepende rockmuziek maken.
Maar zoals gezegd, het kan niet altijd feest zijn, zowel letterlijk als figuurlijk. Drie keer verlaagt Franz Ferdinand het tempo en proberen ze weg te komen met een aanstekerballad, met wisselend resultaat. 'Walk Away', een mid-tempo nummer waar Ray Davies trots op zal zijn, kan zo op single de hitparades ingeschoten worden. 'Eleanor Put Your Boots On', dat waarschijnlijk over Eleanor Friedberger (Fiery Furnaces) gaat, is een zoetsappige ode aan The Beatles die al minder overtuigt, terwijl ze met het traag voortkabbelende en minder geslaagde 'Fade Together' zelfs David Bowie zullen irriteren. Maar goed, ook voor hem kan het niet altijd feest zijn.
Beter dan het debuut is dit tweede album niet direct, wel meer dan goed genoeg om de concurrentie voor te blijven. Zit er dus toch een kern van waarheid in die albumtitel. You Could Have It So Much Better wordt afgesloten met het meest opvallende nummer, buitenbeentje 'Outsiders', waarop de krassende gitaren van Gang Of Four een tropisch eerbetoon krijgen. Het is één van de hoogtepunten van wederom een goede plaat, waar het enthousiasme vanaf spat, die meer variatie kent, maar die weinig verandering laat horen ten opzichte van het debuutalbum. Wie op een tegendraadse koerswijziging hoopte moet maar denken: het kan niet elke dag feest zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/franz-ferdinand/you-could-have-it-so-much-better/10644/
Meer Franz Ferdinand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/franz-ferdinand
Deel dit artikel: