Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een band met een onschuldige naam als Girls Names, die dan toch een plaat levert met een schetsmatige, rigide hoes als die van Arms Around a Vision, dat kan weinig goeds betekenen. En inderdaad, als er iets straalt op het derde album van deze Noord-Ierse waveband, is het alvast niet de zon. Misschien zijn het de vieze tl-buizen, die flakkerend, vies en oud aan het systeemplafond hangen, of andere slecht onderhouden verlichting. Hier en daar een gezicht flets uitgelicht.
Het zal duidelijk zijn, na het alleszins middelmatige The New Life doet de band hetzelfde deprimerende kunstje nog eens lauwtjes over. Het geluid is opnieuw onnoemelijk gedateerd. Alsof alle klanken en galmen dertig jaar in een zwetende kelder hebben liggen fermenteren voordat ze op plaat zijn gekrast. Geen lucht, geen licht, en vooral geen leven. Toonloos spuugt frontman Cathal Cully zijn ongerichte leuzen tegen de schaduwen in, een baslijn ronkt en de drummer timmert drie kwartier hetzelfde primaire ritme uit zijn drumstel. Maar niet alles is hetzelfde. Het elektrische klavier laat zich gelden, en meer dan eens. Soms zelfs op bijzonder dwingende wijze, zoals op het swingende 'A Hunger Artist', dat een open rug krijgt in de vorm van een ijskoud orgelende groove.
Wie op zoek is naar meer dan dat, mag echter op zijn honger blijven zitten. Moeizame titels als 'Dysmorphia', '(Convalescence)' en 'Exploit Me' spreken wat dat betreft voor zich. Alle ramen en deuren blijven tot de laatste galmende noot dicht, totdat de zure walm van bederf tot diep in de knieën doordringt. Wie ontsnapt, ontsnapt uit verveling. Wie blijft hangen, verdwijnt vanzelf in een grauw, drammerig en levenloos nergensland.
http://www.kindamuzik.net/recensie/girls-names/arms-around-a-vision/26295/
Meer Girls Names op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/girls-names
Deel dit artikel: