Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kort na zijn afstuderen in 1951 begon Harvey Milk aan een carrière bij de Amerikaanse marine. Hij schopte het binnen afzienbare tijd tot officier. Aan zijn loopbaan kwam snel een eind toen zijn werkgevers ontdekten dat hij homoseksueel was. Wat is er toch weinig veranderd in 50 jaar.
Milk maakte vervolgens naam als homorechtenstrijder en werd later het eerste homoseksuele gemeenteraadslid van Amerika. In San Francisco natuurlijk. Zijn carrière als politicus was van korte duur: na elf maanden als ambtenaar werd Harvey Milk doodgeschoten in het gemeentehuis door een man die wegkwam met zes jaar cel. Volgens de advocaat van dader Danny White was zijn cliënt ontoerekeningsvatbaar vanwege de grote hoeveelheden junkfood die hij die dag had gegeten. De zogenaamde "Twinkie-defense" was een feit.
Stichtingen, scholen en instituten zijn later naar Harvey Milk vernoemd. En (niet onbelangrijk) een band uit de Amerikaanse staat Georgia. Eén die zulke lelijke muziek maakte dat het weer mooi werd. Smerige, noisy post-rock. Moerasmuziek. Onaangepaste sludgescapes. Spijker de naam van het beestje naar eigen goeddunken op een groot bord boven zijn hokje. Als je geduld hebt en niet vies bent van Neurosis en Melvins, is er een kans dat je goed uit de voeten kunt met Harvey Milk. Met The Singles verschijnt een verzameling bijkans onvindbare nummers op CD.
Harvey Milk is dood. Lang leve Harvey Milk!
http://www.kindamuzik.net/recensie/harvey-milk/the-singles/3774/
Meer Harvey Milk op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/harvey-milk
Deel dit artikel: