Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met Elemental Disgrace lijkt Spectrum Spools het geweer van schouder te wisselen. Het door Emeralds John Elliott gecureerde labeltje bekwaamde zich tot nu toe in psychedelische, elektronische ambienttrips, maar Elemental Disgrace is van een heel ander kaliber. Synthesizers vormen de rode draad, terwijl Hive Mind - het alter ego van Greh Holger - zich bekwaamt in gitzwarte, huiveringwekkende soundscapes in de goede traditie van noisegoden Wolf Eyes en Hair Police.
Elemental Disgrace bestaat uit twee plaatkanten die elk net ruim een kwartier afklokken. Verwacht geen melodieën of opbeurende geluiden, Hive Mind weet met synthesizers desolate geluidslandschappen op te roepen waarbij beschrijvingen uit Cormac McCarthy's The Road verbleken.
Hive Mind heeft meerdere jaren aan Elemental Disgrace gewerkt en het lijvige opname- en editproces vertaalt zich in een organische geluidsbrij die laag voor laag minutieuze details prijsgeeft. De kunde van Hive Mind bestaat dan ook uit het subtiel oproepen van een post-nucleair landschap, waarin ruïnes nasmeulen en waaruit alle leven verdwenen is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hive-mind/elemental-disgrace/22164/
Meer Hive Mind op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hive-mind
Deel dit artikel: