Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het kan verkeren. Zo speel je in een emopunkbandje (The Movielife) voor 3.000 uitzinnige fans, en amper twee dagen later ligt je groep op zijn gat en ben je weer als gewone bouwvakker aan het werk in Brooklyn.
Het overkwam Vinnie Caruana, frontman van eerdergenoemd gezelschap. De periode van ongeveer anderhalf jaar waarin de beste man zich na de split van The Movielife terugtrok uit de muziekindustrie, leverde hem voldoende inspiratie op voor wat pittige songs en dus formeerde hij een nieuw bandje: I Am The Avalanche (genoemd naar de ‘lawine aan inspiratie’ die op hem afkwam), waarvan hij de bandleden zorgvuldig uitkoos. Het resultaat is dit titelloze debuut dat zich kenmerkt door een enorme variatie.
Zo is er de posthardcore van ‘Dead And Gone’, het met reggae doorspekte ‘Murderous’, het punkrockachtige ‘I Took A Beating’ en de ingetogen emo van ‘Green Eyes’. Naast de grote diversiteit, zijn het overduidelijke spelenthousiasme (zoals in ‘I Took A Beating’) en de oprechte vocalen van Caruana (luister bijvoorbeeld maar eens naar ‘Wasted’) elementen die dit plaatje ver boven de rest van wat er in dit straatje verschijnt tillen. En die bovendien Caruana’s vorige band haast doen vergeten.
Dus is er leven na The Movielife? Jazeker, I Am The Avalanche bewijst het.
http://www.kindamuzik.net/recensie/i-am-the-avalanche/i-am-the-avalanche/11036/
Meer I Am The Avalanche op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/i-am-the-avalanche
Deel dit artikel: