Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Getverdemme, wat heb ik nu aan mijn broek hangen. Had ik misschien kunnen weten, Jah Wobble's PiL-jaren zijn immers al ruimschoots verstreken. Maar ik blijf John Wardle alias Jah Wobble nu eenmaal zien als de basvirtuoos bij John Lydons postpunkclub. De man was de Britse belichaming van dub, en de baslijnen die hij neerlegde voor Public Image en Metal Box staan nog steeds diep in de muziekhistorie gegrift, om daar eigenlijk nooit meer weg te gaan.
Na een akkefietje met de licht ontvlambare Lydon verliet Wobble de band om een solocarrière op poten te zetten. Dat ging niet bepaald vlekkeloos. Na een op het eerste gezicht droomsamenwerking met The Edge, Cans Holger Czukay en Jaki Liebezeit, die uitliep op een immense teleurstelling, werd hij gedwongen om een baantje als veger van treinstations aan te pakken. De bezem als vervanger van zijn muze, de basgitaar: nachtmerries zijn vaak minder beangstigend.
Vanaf dat moment droomt hij steeds meer over Afrika, het Midden Oosten en vooral het Verre Oosten. Hij vindt een nieuwe levensovertuiging in het Boedhisme en neemt voorgoed afscheid van zijn revolutonaire basspel bij PiL. Mu is het laatste uitwerpsel van zijn geconceptualiseerde levensstijl. Een aalgladde lijdensweg voor degenen die nog altijd naarstig op zoek zijn naar Jah -'Public Image'- Wobble. Worldbeat (want daar hebben we het over) kan trouwens goed uitpakken, zoals begin jaren tachtig bewezen door worldbeat-aanhangers David Byrne en Brian Eno met hun fascinerende My Life in the Bush of Ghosts. Mu is echter de stilistische tegenhanger van die mijlpaal. Niets meer dan een slijmerige hoop shufflebeats, panfluit, keyboards en high-tech studio-effecten. Wobble's voorliefde voor een kristalheldere produktie en de neiging om zijn baslijntjes (die er wel degelijk zijn) te verstoppen onder loungy synthesizerklanken maken van Mu op zijn best een leuk album voor een Kruidvat actie. Ik stop hem alvast in een envelop. De eerste die me mailt mag hem hebben.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jah-wobble/mu-11230/11230/
Meer Jah Wobble op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jah-wobble
Deel dit artikel: