Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Over James Yorkston is bekend dat hij als geen ander sfeer weet te creëren op zijn platen. Bij het zien van de achterkant van de hoes en het lezen van de albumtitel Roaring the Gospel rijzen dan ook allerlei vreemde vermoedens op.
De singer-songwriter houdt een beeldje van een Indiaase olifant voor de camera, dit in combinatie met het woord 'gospel' doet denken dat het een boeddhistische toestand is op zijn nieuwe album.
Geen nood, Roaring the Gospel is een compilatie van nooit uitgebrachte ingetogen en melancholische nummers van de Schotse singer-songwriter. Precies zoals hij is, schotelt hij twaalf warme, sfeervolle en muzikaal subtiele liedjes voor.
Opener 'A Man with My Skills' wil met zijn Wibi Soerjadipianoriedeltje nog iets te mooi doen, maar daarna is er geen noot, geen instrument teveel. 'Someplace Simple' had ook van Nick Drake geweest kunnen zijn, 'Blue Madonna’s' wordt lichtjes gedragen door een banjo. Met gitaar, accordeon, maar bovenal zijn warme stem laat Yorkston je in 'The Hills and the Heath' daadwerkelijk over de Schotse hooglanden zweven.
Zo is elk nummer op Roaring the Gospel precies afgemeten. Het gevaar van voortkabbelen wordt gemeden door jazzy uitstapjes of door gevatte songteksten als 'Blue Bleezin' Blind Drunk'.
In zijn subtiliteit en warmte mag James Yorkston wel het Schotse antwoord op de Amerikaanse Josh Rouse genoemd worden. Nu maar hopen dat Yorkston niet ook naar Spanje verkast.
http://www.kindamuzik.net/recensie/james-yorkston-and-the-athletes/roaring-the-gospel/15539/
Meer James Yorkston op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-yorkston-and-the-athletes
Deel dit artikel: